Het vinden van maatstaf voor de klimaatbelasting door de melkveehouderij, die als beste over de hele wereld kan worden gebruikt, is zinvol maar ook nog een hele klus. Dit was een kernpunt in de inaugurele rede van Robert Baars als lector bij Hogeschool Van Hall in Leeuwarden. Hij maakte zijn punt op het symposium Climate Smart Dairy Value Chains.
Baars ziet ongerijmdheden in hoe bijvoorbeeld in Nederland de klimaatlast door de melkveehouderij wordt gemeten, met een maatstaf voor CO2 per kilo melkproductie en een maatstaf voor stikstof per hectare. Hij zou het liefst zien dat de CO2-uitstoot bij melkproductie eveneens zou worden uitgedrukt in volume per hectare.
Eenduidiger en eerlijker
Zo'n maatstaf is eenduidiger en eerlijker, suggereert Baars. Het zou volgens hem ook meer recht doen aan de omstandigheden in bijvoorbeeld Afrika. Daar vindt ook melkproductie plaats, maar die geldt volgens de nu gehanteerde maatstaven als zeer inefficiënt. Om een kilo melk te produceren in Afrika, wordt daar een relatief grote hoeveelheid CO2 uitgestoten. In ieder geval veel meer dan in Europa. Per hectare land is de CO2-uitstoot in Afrika echter laag, terwijl de CO2-uitstoot van de melkproductie per hectare land in Europa juist behoorlijk hoog is.
De vraag is voor Baars met welke maatstaf en welke soort melkproductie het klimaat over de hele wereld het meest gediend is.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.