Eiwitteelt

De eiwitteelt in Nederland komt maar niet op gang. De meest recente cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek lieten eerder dit jaar zien dat afgelopen jaar een groei van ‘slechts’ 300 hectare heeft plaatsgevonden. Dit terwijl de vraag naar plantaardige voedingsmiddelen in rap tempo toeneemt. De lage wereldmarktprijs is de reden dat veel verwerkers nog altijd voor import kiezen. En, daar zeggen Flevolandse eiwittelers nu als eerste ‘nee’ tegen.

De teelt van eiwitgewassen is steeds meer in trek. Niet vreemd, met het oog op de eiwittransitie die gaande is. Maar welk land in Europa teelt eigenlijk de meeste soja? En waar is de teelt van bijvoorbeeld veldbonen of erwten het grootste? Statistiekbureau Eurostat zette het recentelijk op een rijtje.

Het areaal eiwitgewassen neemt in de EU neemt toe volgens de Europese Commissie. Dat blijkt uit de recent gepubliceerde areaalverwachting. Als de voorspelling klopt is het areaal erwten, soja, veldbonen en lupinen het grootste in 4 jaar. Toch klinkt er ook kritiek op deze groei. De Duitse Unie voor de Promotie van Olie- en Eiwithoudende Planten (UFOP) noemt de geringe areaaluitbreiding 'een nogal ontnuchterende ontwikkeling'.

België heeft ambitieuze plannen voor de uitbouw van een plantaardige en duurzame eiwitsector. Vlaanderen en Wallonië hebben daarvoor wel een andere aanpak in gedachten. De Vlamingen zoeken nieuwe eiwitbronnen en zetten in op de toekomstige uitdagingen op het gebied klimaatverandering, voedselzekerheid en volksgezondheid. De Walen zien meer in eiwitgewassen en grijpen de transitie aan als kans voor herindustrialisatie in het kader van het herstel na de coronacrisis.

De teelt van eiwitgewassen staat volop in de belangstelling. In het kader van de Green Deal, de Farm to Fork strategie en om de afhankelijkheid van geïmporteerde soja te verminderen wil de Europese Commissie dat er meer eiwitgewassen in de EU geteeld worden. Ambitie genoeg maar wat is in de praktijk mogelijk?

de import van goedkope soja is een grote barrière voor de Nederlandse teelt van eiwitrijke gewassen voor zowel veevoer als humane consumptie. Een Nationale Eiwit Strategie (NES) moet daar verandering in brengen. Sectorpartijen zijn positief, maar hameren op het verdienmodel.

De teelt van eiwitgewassen staat in Nederland hernieuwd in de belangstelling. Zowel voor lokaal geteeld veevoer als humane consumptie. Peulvruchten als veldbonen, sojabonen en lupinen zijn daar uitermate geschikt voor. Hoe staat het met deze teelt?