Veldbonen

De vraag naar lokaal geteeld plantaardig eiwit neemt sterk toe en dat biedt kansen voor akkerbouwers. Zowel in de veevoeders (feed) als in humane voeding (food) zorgen divers ontwikkelingen voor sterk toenemende afzetmogelijkheden.

Steeds meer veehouders doen, vaak ook in samenwerking met akkerbouwers, ervaring op met het telen van eiwitrijke krachtvoervervangers. Het areaal veldbonen zit daardoor flink in de lift. Teeltspecialisten en telers delen graag hun kennis en ervaringen over dit gewas.

Achter het melkveebedrijf van Corné Zijlmans staan de TUNDRA winterveldbonen er op 10 februari mooi op. Hij teelt ze voor het 3e jaar en dat is een weloverwogen keuze. 'Mijn doel is om de krachtvoerkosten zoveel mogelijk te drukken zonder melk in te leveren. Dat kan met de veldbonen heel goed uit.'

De teelt van eiwitgewassen kan binnen de Europese Unie op steeds grotere belangstelling rekenen. Het verbouwen van de veldboon valt in Nederland binnen de vergroeningseisen van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) als ecologisch aandachtsgebied.

Het areaal veldbonen in Nederland groeit gestaag. Het gewas heeft grote potentie voor de akkerbouwsector, mede door het advies van de Commissie Grondgebondenheid dat in 2025 op elk veehouderijbedrijf 65% van de eiwit van eigen land moet komen.

Circa 4 jaar na de introductie van de winterveldboon Tundra in Nederland zit het areaal van de veldboon nog altijd in de lift. De zaadbestellingen van dit eiwitgewas, afkomstig uit het Britse kweekprogramma van Limagrain, zijn verdubbeld ten opzichte van vorig jaar.