Maakt het VK dezelfde fout als in 2022?

Het Britse pond staat begin 2025 opeens behoorlijk onder druk, als gevolg van onrust op de obligatiemarkt. De grote vraag is of de Britse regering geleerd heeft van de pijnlijke les uit 2022 en hard aan de slag gaat om het vertrouwen te herstellen.

Het Britse pond ontpopte zich in de laatste maanden van vorig jaar tot een absolute smaakmaker op valutamarkten. Sinds de tweede week van augustus is de koers omhoog geschoten van €1,16 naar bijna €1,22. Dat was het hoogste niveau in ruim acht jaar. De opmars van het pond is voor een groot deel te danken aan de hoge beleidsrente. Het huidige tarief van 4,75% is het hoogste van de G10-landen. Daar komt bij dat de Britse economie beduidend minder afhankelijk is van de exportsector dan bijvoorbeeld die van Japan, China of de Europese Unie. Het pond is dan ook een stuk minder gevoelig voor de dreigende tariefretoriek van aankomend president Donald Trump dan bijvoorbeeld de yen, renminbi of euro.

Bruut verstoord
Het mooie plaatje werd een week geleden echter bruut verstoord doordat de rente op Britse staatsleningen opeens begon te stijgen. De rente op langer lopende obligaties met een looptijd van dertig jaar komt inmiddels uit op 5,3%. Dat is het hoogste niveau sinds 1998. Een stijgende obligatierente is vaak een signaal dat financiële markten wat minder vertrouwen hebben in het vermogen van een land om aan de rente- en aflossingsverplichtingen van de staatsschuld te voldoen. In andere woorden: het Verenigd Koninkrijk moet actie ondernemen om het vertrouwen van obligatiebeleggers te herstellen. De ontwikkelingen roepen de herinneringen op aan de grote financiële onrust van najaar 2022.

Bakzeil halen
Indertijd had de pas aangetreden premier Liz Truss een begroting opgesteld met flinke belastingverlagingen voor meer vermogende Britten. Omdat daar nauwelijks besparingen tegenover stonden, dreigde het begrotingstekort flink op te lopen. Beleggers deden toen massaal Britse staatsobligaties in de verkoop. Hierdoor werd het onmogelijk voor Truss om haar plannen te financieren. Ze moest op genante wijze bakzeil halen en stapte enkele weken later op. De huidige regering onder leiding van premier Keir Starmer moet natuurlijk niet dezelfde fout maken. Minister van Financiën Rachel Reeves merkte terloops op dat ze vasthoudt aan het ingezette begrotingsbeleid, om vervolgens doodleuk voor een paar dagen af te reizen naar China.

Struisvogelpolitiek
Als de onrust verder oplaait, kan Reeves het zich niet permitteren om opnieuw haar kop in het zand te steken. Voorlopig is dat nog niet het meest waarschijnlijke scenario. Er is geen grote uitstroom van buitenlandse beleggers uit Britse staatsleningen op gang gekomen. De risicopremie op de CDS-markt – waar partijen zich kunnen verzekeren tegen wanbetaling – is bovendien ook nauwelijks toegenomen. Het lijkt erop dat obligatiehandelaren vooral positie kiezen voor een Britse rente die langer hoog blijft dan waar het aanvankelijk naar uitzag. Dat gaat met wat turbulentie gepaard, die op valutamarkten de wind uit de zeilen haalt bij het pond. Tenzij Reeves het helemaal door de vingers laat glippen, is de valse start van de Britse munt geen voorbode voor een vrije val in 2025.

Joost Derks

Joost Derks is valutaspecialist bij iBanFirst. Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.