Is Europa zo slim Chinees voorbeeld te volgen?

China gaat de eigen economie een flinke impuls geven. Dankzij deze aanpak – waar de Europese Unie nog wat van zou kunnen leren – kan de renminbi uitgroeien tot een van de valutaverrassingen van 2025.

China kan zich opmaken voor een economisch lastig jaar. Door de malaise op de vastgoedmarkt en de oplopende werkloosheid zit het consumentenvertrouwen behoorlijk in de put. In het verleden kon China vertrouwen op een sterke exportsector in periodes waarin de binnenlandse economie sputtert. De belofte van Donald Trump om straks een heffing in te voeren van 60% op Chinese goederen, voorspelt in dit opzicht weinig goeds. Het lijkt erop dat de economische groei vorig jaar al iets lager is uitgekomen dan de officiële doelstelling van 5%. Om te voorkomen dat 2025 ook tekortschiet, neemt de Chinese regering allerlei maatregelen om het economisch vuurtje op te stoken.

Grote uitdaging
Aan de omvang en de aard van die maatregelen proef je al dat die uitdaging groter is dan in het verleden. Rond het begin van deze eeuw kon de portemonnee getrokken worden voor omvangrijke infrastructuurprojecten. De economische impuls die daarvan uitging, was voldoende voor een groeiversnelling. Na de financiële crisis van 2009 en de coronacrisis, zette Peking in op een fiscaal pretpakket van ruim $500 miljard. Met belastingverlagingen werd de binnenlandse consumptie aangewakkerd, zodat de economische dip minder diep werd. Inmiddels is China volgebouwd en houden consumenten de hand op de knip. Infrastructuurinvesteringen en fiscale maatregelen werken dus veel minder goed dan eerder.

Verder kijken dan spreadsheets
Deze keer wordt dan ook voor een andere aanpak gekozen. China maakt ruim $800 miljard vrij voor het herfinancieren van de leenlast bij lokale overheden. Veel steden en provincies kampen met hoge schulden. Als de druk daar wat van de ketel wordt gehaald, komt er meer financiële ruimte voor lokale initiatieven. Daarnaast maakte de centrale bank begin dit jaar een koerswijziging bekend. De beleidsrente wordt niet langer ingestoken op vage kwantitatieve doelstellingen, maar meer op de economische impact die de People's Bank of China teweeg wil brengen. Het is een gunstig teken dat de economen in Peking verder kijken dan de spreadsheets waaraan ze verslaafd leken te zijn. Toch heeft de financiële wereld nog weinig vertrouwen in de koersomslag.

Hoe heet wordt de tariefsoep straks gegeten?
Zakenbank Goldman Sachs voorspelt dat het groeitempo in de periode tot 2035 uitkomt op gemiddeld 3,5%. Tussen 2000 en 2020 was dat nog 9%. De rente op Chinese tienjaarsstaatsleningen is ook al stevig gedaald. Daarmee geeft de obligatiemarkt aan dat ze voorlopig weinig verwacht van de economische groei. De lat ligt zo laag dat het een flinke meevaller is als de maatregelen toch wat effect resulteren of als de tariefsoep minder heet wordt gegeten dan dat Trump deze lijkt op te dienen. In dat geval kan de renminbi na een daling van ruim 4% in het laatste kwartaal van 2024 uitgroeien tot een valutaverrassing in het lopende jaar. En in de tussentijd spreekt uit de Chinese aanpak meer daadkracht dan uit de struisvogelpolitiek waarmee Europa voorsorteert op 2025.

Joost Derks

Joost Derks is valutaspecialist bij iBanFirst. Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.