Gaat China all-in met 3 biljoen dollar?

De koers van de renminbi loopt de laatste tijd stevig op. Laat China de munt eindelijk volwassen worden, zet het land straks de enorme vreemde valutareserves in om de rally af te remmen, of is er meer aan de hand?

Het nieuws dat de Chinese valutareserves in oktober licht zijn gestegen, tot ruim $3,2 biljoen, kreeg volop aandacht in financiële media. Het is niet per se vreemd dat de voorraad dollars, euro's en andere munten van de grootste exporteconomie ter wereld verder uitdijt. Die exportmotor draait immers weer op volle toeren. In de maand oktober nam de uitvoerwaarde van goederen en diensten met 27% toe, tot $300 miljard, ten opzichte van een jaar eerder. Daarmee is de Chinese exportwaarde na tien maanden al groter dan in heel 2020.

Aan de andere kant neemt de import ook snel toe. De Chinese industrie heeft een enorme behoefte aan grondstoffen. Bovendien is de energievraag in oktober flink gestegen door een koudegolf. De invoer van steenkool lag in die maand bijna twee keer zo hoog als een jaar eerder en de totale importwaarde ging met 20% omhoog.

Rugwind voor de renminbi
De stevige exportgroei vormt (behalve voor de omvang van de vreemde valutareserves) ook een rugwind voor de renminbi. De kracht van de munt is dit jaar echter vooral het gevolg van het beleid van de Chinese centrale bank. In veel westerse landen en in Japan is de rente (met het oog op de pandemie) teruggeschroefd tot nabij of zelfs onder het 0-tarief. Dat tarief is in China al ruim een jaar bijna 4%.

De centrale bank heeft bovendien de handrem wat aangetrokken bij de kredietgroei door de kapitaaleisen voor banken op te schroeven. Hierdoor hebben deze partijen minder geld over om uit te lenen aan consumenten en bedrijven. Met die maatregelen willen de beleidsmakers voorkomen dat de luchtbel op de vastgoedmarkt te groot wordt opgeblazen. Het dreigende faillissement van vastgoedreus Evergrande onderstreept het gevaar van een te snelle kredietgroei.

Toerismestop
Behalve een grote, groeiende export en een aantrekkelijk rentetarief, geven ook coronamaatregelen de renminbi een duw in de rug. Het buitenlands toerisme is enorm afgenomen en er zijn veel minder Chinezen die hun eigen munt omwisselen in dollars of euro's. Het gevolg van al deze ontwikkelingen is dat de renminbi in de afgelopen twaalf maanden met 3,5% is gestegen ten opzichte van de dollar en met 6,5% in vergelijking met de euro.

In het verleden zou dat aanleiding zijn voor Chinese autoriteiten om de exportsector te helpen door de renminbi wat omlaag te trekken. Tot nu toe blijft een reactie echter uit. Durft China dan eindelijk de koppeling met de dollar wat meer los te laten zodat de renminbi eindelijk op eigen kracht een rol van belang gaat spelen in de valutawereld?

Het voordeel van een dure renminbi
Zoals zo vaak lijkt de keuze van Chinese beleidsmakers vooral ingegeven te zijn door economisch pragmatisme. Door de oplopende inflatie is het een kwestie van tijd voor de rente in de Verenigde Staten en later ook Europa verhoogd wordt. Dan verliest de renminbi via een krimpend rentevoordeel al wat van zijn glans. Daar komt bij dat een dure munt best handig is als je een groot deel van je (energie)grondstoffen in het buitenland moet kopen. Voorlopig heeft het er alle schijn van dat China liever wacht totdat de opmars van de renminbi wordt afgeremd door marktkrachten, dan dat het land zelf de enorme valutareserves aanspreekt om de eigen munt wat omlaag te trekken.

Joost Derks

Joost Derks is valutaspecialist bij iBanFirst. Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.