'Saldo per hectare met campers is best goed'

Joost Jonker (54) had eigenlijk al een tijdje 'minder plezier in het melken' en een opvolger stond ook niet klaar. Toen hij Daphne Bakker (53) ontmoette, ging hij met een frisse blik naar het bedrijf in Zuid-Scharwoude kijken. Een tijdje hebben ze nog een melktap gehad, maar dat bracht toch niet wat ze ervan gehoopt hadden. Toen bleek de gemeente op zoek naar een agrarisch ondernemer die 'iets met campers' wou doen. "We waren geen camperaars, geeneens vakantiegangers", stelt Joost. Toch was er een zaadje geplant dat uiteindelijk uitgroeide tot camperplaats Op de Akkers.

Een omslagpunt was ook dat er op termijn een nieuwe melkrobot nodig was. Joost: "€80.000 is dan niks, je moet acht jaar melken om dat terug te verdienen. We gingen met de boekhouder om tafel: hoe verder?" Dezelfde boekhouder als van de buurman, een dertiger die met huisvesting van zijn jongvee zat en fosfaatoverdracht wel zag zitten. "Als je een bedrijf voortzet in samenwerking, heb je ook geen afdracht van stakingswinst."

Het eigen melkvee ging uiteindelijk weg, maar daar kwam wel het jongvee van de buurman voor in de plaats. Aan een andere buurman werd een stuk grond verkocht. Er werd een camperplaats gemaakt met zeventien camperplekken, sanitaire voorzieningen en twee houten vakantiehuisjes (pods).

Het was wel even moeilijk mei twee jaar geleden toen de koeien weg waren. Daphne plaatste op sociale media een filmpje waarin ze 'snikkend en wel' de lege stal laat zien waar, zoals ze zegt, de melkrobot stilstaat en geen koeien meer staan te loeien. De stal bleef even leeg om verbouwd te worden voor het jongvee. Joost: "Dat is echt niks, een lege stal."

Nu is er weer leven in de stal. Behalve jongvee lopen ook nog vijf gepensioneerde koeien rond, waaronder een os. Het melken mist Joost niet. "Het voelt niet als stoppen, we lopen gewoon tussen 'onze' kalveren. Ik denk er geen moment bij na dat ze niet van ons, maar van de buurman zijn. Alleen als de silo met brok wordt gevuld, gaat de rekening daarheen", lacht hij. Ze krijgen een vaste vergoeding per dag per dier. Verder helpt Joost ook bij het landbouwwerk op de 100 hectare van de buurman en houdt daarvan de uurtjes bij. "Zijn vader loopt ook nog bij hem en met zijn drieën weet je heel veel."

Om rustig te praten nemen we plaats aan een van de ronde picknicktafels tussen de camperplaatsen en vakantiehuisjes, af en toe onderbroken door passerende of vertrekkende campergasten. Een gepensioneerde camperaar komt vertellen dat het gelukt is met de wifi. Want niet alleen voor tieners is wifi van levensbelang, er zijn maar weinig mensen die zonder internet van huis willen, hebben Daphne en Joost gemerkt.

Hoewel de gemeente zelf het idee had geopperd, moest de vergunning wel volgens de normale procedure worden aangevraagd, maar alles was vrij snel rond. In het bestemmingsplan stonden al 25 kampeerplaatsen op agrarische grond. Er mogen er dus nog zes bij, maar het stel twijfelt vanwege het sanitair. Je zou denken dat de gasten gebruik maken van de badkamer in de camper, maar dat blijkt een misvatting. 

Zelf geen echte vakantievierders
Zelf zijn ze zogezegd 'geen echte vakantievierders'. Binnenkort gaan ze voor het eerst sinds 2019 weg, vier nachten naar Brabant. Maar ze hebben wel de juiste sfeer en voorzieningenniveau weten te raken, blijkt uit de goede recensies. Joost: "We hadden meteen voor ogen dat we verharde paden willen hebben en in de winter verwarmd sanitair. Dat mag ook wat kosten. Je kan ook een andere kwaliteit kopen, maar in de recensies scoren we heel hoog, 4,8 van 5, en iedereen leest die."

10 augustus vorig jaar ging 'Op de Akkers' open en sindsdien zijn ze jaarrond open. Er blijkt ook veel belangstelling in de winter, zo stonden er oudjaarsnacht dertien campers. Daphne: "We moeten nu al bepaalde weken nee verkopen." De huisjes zijn vanaf mei een keer of twaalf verhuurd, vooral aan familie van campergasten. In ruim een jaar tijd hebben ze twee keer (dronken) gasten moeten wegsturen, maar verder zijn de ervaringen vooral positief.

Investering onderschat
De investering voor de camping hebben ze wel onderschat. Daphne: "We hadden geen budget gesteld. Toen we het achteraf gingen uitrekenen schrokken we best wel: rond de €60.000 en toen hadden we de huisjes nog niet." 

Het lozen van het sanitair is nog wel een dingetje. Via de septic tank wordt dat op het oppervlaktewater geloosd, maar met de nieuwe Kaderrichtlijn Water mag dat niet meer voor groepsaccomodaties. "Dat is wel een tip van onze kant: als je zoiets begint, onderzoek dan hoe je dat oplost. Boerderijcampings zitten vaak op de kelder van de stal, daar twijfel ik niet aan", zegt Joost.

Een andere tip van Daphne is: "Wees je bewust dat je altijd aan moet staan. Je moet altijd gastvrij zijn ook al heb je een rotdag." Joost tegen Daphne: "Jij bent ook van heel snel antwoorden." Daphne: "De website, bellen, de agenda bijhouden, sociale media, persoonlijk contact. Daar gaat heel veel tijd inzitten. Het voegt ons en dat is ook een deel van ons succes, dat je ook terugziet in de reviews." Joost: "Als je daar geen zin in hebt, kun je het ook zoveel mogelijk geautomatiseerd doen."

Dan is er nog de prijsstelling. Ze hebben het tarief al met €1,50 verhoogd nadat stroom flink duurder werd, maar eigenlijk zijn ze met €20 per nacht te goedkoop, zeggen ze. "Maar je kunt beter voor een euro te weinig volstaan dan geen gasten hebben", zegt Joost. "Als je het saldo per hectare rekent, gaat het best goed."

Een andere tip is om te bedenken hoever je wilt gaan met je voorzieningen. Eerst had de camping twee units met douche en wc, maar die bleken vaak toch bezet. Daarom is er nog een gebouw met twee wc's bijgekomen. En er is een afwasplaats. "Dat is gewoon handig en heeft ook een sociale functie. Maar dat kost natuurlijk ook weer wat." Verder denkt het stel over een wasmachine als extra service.

Niet minder werk, wel meer plezier
Joost concludeert: "Het is een leuke verbredingstak, maar je moet goed bedenken: je hebt wel de hele tijd al die mensen op je erf en dat is wel even wennen." Daphne: "Soms ben je bezig in de stal en staat er weer iemand voor je neus. Vorig jaar belde er soms mensen aan die wilden betalen. We hebben nu een privébordje opgehangen en communiceren duidelijker." Het werk is er zeker niet minder op geworden, zegt Joost. "Ik ben nooit een vroege boer geweest, maar nu stopt de werkdag om half 10 's avonds." In de avond loopt het stel altijd even een rondje langs de nieuwe gasten en zij die betalen willen. "Een uur is zo om." Maar al met al is het stel heel tevreden met hun nieuwe werkzaamheden. Joost: "Ik heb er wel meer plezier in!"

Deze serie reportages wordt gemaakt in samenwerking met platform Zoekdeboer, dat burgers inspireert om bij de boer op bezoek te gaan.

Linda van Eekeres

Linda van Eekeres is meeschrijvend eindredacteur. Zij focust zich vooral op macro-economische ontwikkelingen en de invloed van de politiek op de agrosector.

l.vaneekeres@boerenbusiness.nl

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.