'Een minicamping moet wel bij je passen'

Zeeland is van oudsher een echte landbouwprovincie. Sinds de aanleg van de Deltawerken heeft echter ook het toerisme een vlucht genomen. En het zijn niet alleen de grote vakantieparken en hotelketens die daar de vruchten van plukken. Een minicamping naast de boerderij is haast eerder regel dan uitzondering op een aantal eilanden. Boerenbusiness bracht in het kader van de serie over verbreding van agrarische bedrijven een bezoek aan de minicamping van de familie Maljaars in Biggekerke op Walcheren.

Het is een winderige wisselvallige middag begin augustus als we het erf oprijden van minicamping de Phlox. Het is dat er een bord langs de weg staat, maar verder doet niets vermoeden dat het terrein achter de boerderij vol staat met vakantiegangers. "Dat is een eis van de gemeente", legt Johan Maljaars uit als we even later aan de keukentafel zitten. Samen met zijn vrouw Miranda is hij in 2005 begonnen met de camping. "De gemeente Veere waar Biggekerke onder valt is zuinig op het groene en landelijke karakter van het buitengebied. Soms is dat lastig maar uiteindelijk hebben we er allemaal baat bij. De landelijk uitstraling is waar de meeste toeristen uiteindelijk voor komen."

De familie Maljaars heeft een klein akkerbouwbedrijf met een traditioneel bouwplan met suikerbieten, wintertarwe en -gerst, bruine bonen en aardappelen. "Met bloemen voor de zaadteelt zijn we gestopt", vertelt Johan. "Het werk en het risico van die teelt woog niet meer op tegen de opbrengsten." Daarnaast heeft Johan nog een baan buiten de deur in de weg- en waterbouw. De dagelijkse gang van zaken op de camping is het domein van Miranda. "De camping runnen bevalt mij beter dan werken voor een baas". Een camping naast de boerderij moet wel bij je passen volgens Miranda. "Goed met mensen om kunnen gaan is belangrijk en we zijn flexibel met een helpende hand. Als een gast er 's avonds achter komt de ze de lucifers voor het gasstel of de barbecue vergeten zijn dan kunnen ze bij mij een doosje halen."

Het starten van een minicamping heeft best wat voeten in de aarde. Allereerst moet het passen in het bestemmingsplan van de gemeente. "Wij waren in 2005 één van de laatste hier in de buurt die met een camping begonnen", vertelt Johan. "Eerst met vijftien plaatsen en dat is in 2009 uitgebreid naar 25."

De aanleg van de campingplaatsen en voorzieningen vraagt een flinke investering. "De grootste investering is denk ik het sanitairgebouw geweest", zegt Johan. "Een deel van de inrichting daarvan heb ik van een andere camping over kunnen nemen. Dat gebouw had douches die werken met muntjes. De vorige eigenaar vertelde dat hij die muntautomaten erin had laten zetten nadat hij erachter kwam dat de halve familie van de kampeerders die een middagje langskomen gebruik maakte van de campingdouches of dat er gasten waren die wel heel lang douchten. Niet iets dat we van plan waren maar achteraf ben ik blij met de muntautomaten."

Naast het sanitairgebouw staat een tweede gebouw dat dienst doet als een soort gemeenschappelijke ruimte. "Daar hebben we spelletjes, boekjes en speelgoed", vertelt Miranda. "Dat is ook waar een voetbalwedstrijd gekeken kan worden. We hebben ook weleens gasten die er bijvoorbeeld hun verjaardag vieren als het regent." Daar staan ook een wasmachine, vriezer en koelkast. Verder is er een apart schuurtje waar fietsje, traptrekkers en dergelijke staan. Voor de (oudere) bezoekers die graag de omgeving verkennen per fiets is voor op het terrein een stalling met stopcontacten voor het opladen van de elektrische fiets.

Bij de aanleg van de staanplaatsen is niet bezuinigd. "We hebben het in een keer goed willen doen Elke staanplaats heeft bijvoorbeeld een eigen stroomaansluiting naar de centrale groepenkast. De stroom in een lus aanleggen was goedkoper geweest, maar als er nu op één plek de zekering uitspringt heeft de rest van de camping daar geen last van. Dat heeft een hoop ergernis bespaard, want het gebeurt regelmatig dat een apparaat van een gast kortsluiting veroorzaakt", vertelt Johan. "Omdat we pas relatief laat met de camping zijn begonnen, hebben de veranderde regels rondom de minimale grootte van staanplaatsen voor ons geen problemen opgeleverd."

Wat wel veranderd is sinds het begin, is de parkeergelegenheid voor de gasten. "Vroeger stonden de auto's aan de rand van het erf. Dat was zichtbaar vanaf de weg. Nu hebben we een apart parkeerterrein verder naar achteren gemaakt met een heg eromheen zodat je de auto's niet meer ziet." Veel van het bouw- en grondwerk heeft de familie Maljaars overigens zelf uitgevoerd. "Door veel zelf te doen hebben we de kosten in de hand gehouden", vertelt Johan.

De bezoekers van de camping zijn grofweg in twee categorieën in te delen. Of het zijn gezinnen met jonge kinderen of wat oudere echtparen die meer voor de rust komen. "Voor oudere kinderen zo vanaf een jaar of twaalf is hier minder te beleven", zegt Miranda. "Die kiezen eerder voor een grotere camping of vakantiepark. Sinds 2020 hebben we ook twee safaritenten, een twee- en vier vierpersoonstent. "Dat was voor ons een experiment tijdens corona. Met de safaritenten trekken we ook een iets ander publiek. Jongeren komen niet snel met een caravan, maar boeken wel een safaritent."

Een deel van de gasten boekt een seizoenplaats en staat van april tot en met september op de camping. Maar ze hebben ook mensen die er een paar weken zijn of gasten op doorreis die een nacht boeken. "Deze week is het wisselvallig maar volgende week wordt zonnig weer voorspeld. Dat merken we in de boekingen. Met goed weer zijn mensen eerder geneigd in Nederland te blijven", vertelt Miranda.

TV en internet zijn voor veel campinggasten haast een eerste vereiste. Vooral het instellen van de televisie geeft nog weleens problemen. "Als het niet lukt en de spanning tussen het echtpaar oploopt, worden we er nogal eens bijgehaald. Niet onze taak, maar je wil ook niet dat de vakantie met ruzie tussen de kampeerders begint. Af en toe ben je net een sociaal werker", zegt Miranda. En daar stopt de service niet. Voor sommige vaste klanten regelt Maljaars ook de stalling van de caravan in de winter. "Sommige oudere gasten hebben een kleine auto waar de caravan niet achter kan. De buurman heeft een caravanstalling en wij zorgen dan dat de caravan daar in de herfst naartoe gaat en in de lente er weer uitgehaald wordt", aldus Johan.

Het werk dat de camping met zich meebrengt is sterk seizoensgebonden. "In het hoogseizoen kunnen we niet weg", vertelt Miranda. "Het aantal uren dat we er per dag mee bezig zijn verschilt. Zorgen dat alles schoon en netjes is komt elke dag terug, maar verder hangt het ervan af of er nieuwe gasten komen, reserveringen binnenkomen, en noem maar op. In de herfst als het slecht weer is dan besluiten we soms in overleg het seizoen wat korter te maken. Buiten het campingseizoen is het vooral snoeiwerk en waar nodig onderhoud."

Deze serie reportages wordt gemaakt in samenwerking met platform Zoekdeboer, dat burgers inspireert om bij de boer op bezoek te gaan.

Jurphaas Lugtenburg

Is redacteur bij Boerenbusiness en focust zich vooral op de akkerbouwsectoren en de voer- en energiemarkt. Ook heeft Jurphaas zelf een akkerbouwbedrijf op Voorne-Putten (Zuid-Holland). Wekelijks presenteert hij de Marktflits Granen

j.lugtenburg@boerenbusiness.nl

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.