De broers Steven en David Gill runnen een verwerkingsbedrijf aan de Californische zuidkust (tussen Santa Barbara en Los Angeles). Ruim 30 jaar geleden stapten ze in de 'convenience market' en begonnen ze met uien pellen, schillen, snijden en versnipperen. Inmiddels hebben ze 20% van de Amerikaanse markt in handen. De focus: 'Een gezonde bodem levert een gezonde ui'.
Afgelopen zomer organiseerde Hazera de achtste internationale uientour, waarbij partners in de uienketen belangrijke uiengebieden van de wereld bezoeken. Dit jaar bezochten ze de Nederlandse industrie. Ben de Nijs, de regionale productmanager uien bij Hazera, kwam met verschillende telers en verwerkers vanuit Amerika over.
Hoe ziet jullie bedrijf, Gills Onions, eruit qua structuur?
"We zijn een familiebedrijf dat in 1983 is opgericht, maar mijn broer en ik teelden voor die tijd ook al uien. We werden benaderd door een fabrikant om gesneden product te leveren en zo is de eigen verwerking gestart. De teelt brengen we tegenwoordig (voor risicospreiding) onder bij meerdere telers in Californië. Een klein gedeelte van onze uien wordt vers verkocht, maar het grootste deel schillen en snijden we tot blokjes, strips of ringen. Dit wordt naar de voedselindustrie en retail afgezet. De huidige generatie vraagt om gesneden product. Daarom zijn we daar vroeg mee begonnen. Naar verluidt beheersen we 20% van dit segment in de Verenigde Staten. Per dag verlaten 350 tot 400 vrachten de fabriek in Oxnard. De productie komt jaarlijks uit op ruim 80.000 ton. De reststromen worden vergist om groene stroom op te wekken. Het waswater wordt daarnaast voor 100% gerecycled."
Verschilt de Californische uienteelt veel van die in Nederland?
"Ieder jaar laten we circa 800 hectare op contract telen. Het teeltgebied loopt van de 'Imperial Valley' in het zuiden door naar Bakersfield en tot Salinas in Centraal-Californië. De oogst vindt plaats tussen eind april en eind oktober. De daglengtes in onze teeltgebieden variëren. Vlak daarbij ook het effect van het hoogteverschil (150 meter) niet uit, want dit heeft zeker invloed op de daglengte en het type ui. We zitten in de woestijn, wat betekent dat alles wordt beregend met oppervlakte- of bronwater."
"Daarbij levert de boer de grond en verzorgt het gewas naar onze eisen. Daar zijn we strikt in. Wij bepalen de bemestingsstrategie en de inzet van gewasbeschermingsmiddelen. De grond varieert van zand tot zware leem, waarop eveneens graan, luzerne, sla en wortelen worden verbouwd. Het teeltsysteem bestaat uit bedden van 2 meter, waarop we 4 rijtjes zaaien. We zaaien slechts 400.000 zaden per hectare, om zo een grof product te krijgen. Bij fijnere uien ligt de verwerkingscapaciteit te laag. De opbrengst is stabiel op 90 à 110 ton per hectare. Daarnaast krijgen contracttelers in zakken per acre betaald en dus geen hectareprijs."
Kun je nog iets meer vertellen over waarom jullie zo kritisch zijn op de teelt?
"We zijn erachter gekomen dat een gezonde teelt heel veel doet met het eindproduct. 'Farm the soil, not the crop', zo is onze filosofie. Dit houdt in: voedt de bodem en houdt die in topconditie. Het gebruik van chemische gewasbescherming creëert slechts nieuwe problemen, waardoor je in een vicieuze cirkel terechtkomt. Door terughoudend te zijn in het gebruik van middelen, is de houdbaarheid van de uien vergroot van 10 naar 18 dagen. Wij geloven dat de chemie effect heeft op de spijsvertering van de mens, waardoor de mens vitamines minder makkelijk kan opnemen. Uiteindelijk zijn wij overtuigd dat de consument meer wil betalen voor een gezonder product. Ook de boer heeft daar voordeel bij. Door aan de gezondheid van de bodem te werken, hebben we het gebruik van stikstof met 50% gereduceerd. Dat is directe winst."
Blijven al jullie producten in de Verenigde Staten of wordt er ook geëxporteerd?
"Onze uien blijven in eigen land, wat gedeeltelijk te maken heeft met de transportkosten. We kunnen niet opboksen tegen jullie prijzen. Een container naar Midden-Amerika of Zuid-Amerika verschepen, kost ons al gauw $1.000 tot $3.000, maar soms vraagt de markt er wel om. Zo neemt Panama, ondanks het prijsniveau, meer product af ten koste van uien uit Nederland. Er wordt ook handel gedaan met Mexico. We zien dat de teelt in de Verenigde Staten langzaam naar het noorden verschuift, waardoor bijvoorbeeld Mexico verse uien naar Texas kan exporteren. Vanaf maart kunnen zij uien van de nieuwe oogst leveren, terwijl de oogst in de Verenigde Staten 1 maand later start."
Hoe zie je de toekomst van jullie bedrijf en de uienteelt?
"Aangezien het hier erg droog is, hebben we relatief weinig te maken met fusarium en 'pink root'. Na het rooien, liggen onze uien maximaal 1 dag in het zwad. Wel is het belangrijk te focussen op een ruime teeltrotatie. De markt voor 'convenience food' groeit nog steeds, waardoor er nog kansen voor ons zijn. Daarbij willen we ons graag onderscheiden op de kwaliteit. Door zo min mogelijk chemische gewasbescherming toe te passen, zien we binnen 1 tot 4 jaar een verbetering van de bodemkwaliteit. Nutriënten worden bij ons middels dripirrigatie toegediend. De beschikbaarheid van personeel is wel een punt, waardoor we steeds meer machinaal schillen."
Ontvang het magazine in uw brievenbus
Dit artikel is een onderdeel van de uienanalyse van 2019. Abonnees van Akkerbouw Pro en Uienmarkt hebben deze onlangs ontvangen. Wil jij dit magazine eveneens ontvangen? Klik dan hier om abonnee te worden en krijg het magazine toegestuurd.
Met een abonnement krijg je toegang tot alle besloten artikelen, data en marktinformatie op Boerenbusiness. Als abonnee krijg je tevens toegang tot het Nationaal Economisch Landbouwcongres en andere interessante seminars en workshops. Benieuwd naar alle voordelen? Bekijk ons aanbod in de webshop.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.