In 2025 is het precies honderd jaar geleden dat de voorloper van het huidige Vion begon met het slachten van varkens. Een eeuw later zou dit aanleiding moet zijn voor een jubileum, maar de vraag is of er bij het concern in crisis ook ruimte is voor een feestje. 2025 wordt namelijk het jaar voor de waarheid, aangezien Vion dan geherfinancierd moet worden. De vraag is echter of dit gaat lukken, omdat er sprake is van verhoogde financieringsrisico's. Iets wat Vion zelf ook ruiterlijk moet onderkennen.
- In jubileumjaar 2025 moet Vion geherfinancierd worden, waarbij de vooruitzichten bepaald niet gunstig zijn
- Het transitieproces loopt achter op schema
Bij Vion gaat er structureel meer geld uit de organisatie dan er binnenkomt, wat volgens het vleesconcern grotendeels komt door de hogere inkoopprijzen en looninflatie. Vorige week werd al bekend dat het bedrijf vorig jaar een groot verlies heeft geleden van ruim €90 miljoen. En uit het deze week gepubliceerde jaarverslag blijkt dat er eind 2023 ook sprake is van een negatieve cashflow van €25,5 miljoen. Dit is een flinke verslechtering vergeleken met een boekjaar eerder (2022), toen er nog sprake was van een positieve cashflow van €39,7 miljoen. Als de huidige situatie langer aanhoudt, kan dit leiden tot betalingsproblemen.
Extra werkkapitaal heeft een prijs
Voorlopig kan Vion acute liquiditeitsproblemen nog vrij simpel afwenden door extra werkkapitaal aan te boren. Vion heeft hiervoor een kredietfaciliteit uitstaan van €250 miljoen bij een koepel van banken, waaronder ABN Amro, Deutsche Bank en Rabobank. Daarnaast heeft Vion in Duitsland nog een additionele kredietfaciliteit van €75 miljoen. Van de €250 miljoen was eind vorig jaar €145,9 miljoen aangewend. Dit is een toename van liefst €94,6 miljoen vergeleken met een boekjaar eerder. Het aanwenden van extra werkkapitaal is echter niet zonder risico's en heeft bovendien een prijs. De rentelasten zijn namelijk fors toegenomen als gevolg van gestegen Euribor-tarieven, waar de leningen op gebaseerd zijn. De rente steeg vorig jaar met ruim 3%-punt tot gemiddeld 4,69%. Volgens Vion is het renterisico op deze lening deels afgedekt middels een niet bekend renteplafond.
Nog net boven de gevarenzone
Door het extra werkvermogen is het groepsvermogen vorig jaar met €94,8 miljoen verdampt tot €276,4. De solvabiliteit van het bedrijf is hierdoor verder verslechterd tot 26%, wat nipt boven de gevarenzone is. Dit zijn cijfers die zeer zorgwekkend zijn voor het bedrijf. Vion geeft zelf ook aan dat er risico's zijn omtrent de continuïteit. Dit zit hem met name in de herfinanciering van de schulden. In december 2025 loopt de kredietfaciliteit van €250 miljoen ten einde. Dit kan in principe bij de bovenstaande bankenkoepel worden verlengd, zoals in 2020 ook gebeurde. Wel zullen de risico's dan opnieuw tegen het licht worden gehouden. Hierbij zijn drie factoren van belang: de financiële positie van het bedrijf, de vooruitzichten in de markt en de reputatie.
Het herfinancieringstraject zal begin 2025 worden gestart. Vion lijkt volledig afhankelijk van externe geldverstrekkers, gezien aandeelhouder ZLTO niet kapitaalkrachtig genoeg lijkt om een rol van betekenis te spelen. Dit betekent dat Vion snel in stabieler vaarwater terecht moet komen om erger te voorkomen. Nu is het niet zo dat Vion geen actie heeft ondernomen om het tij te keren. Zoals bekend wil het bedrijf gefaseerd vertrekken uit Duitsland, waar de kosten als jaren boven de baten uitstijgen. Volgens de huidige directie beperkt Vion met deze stap de risico's omtrent herfinanciering.
Voor of achter op schema?
Opvallend hierbij is dat Vion in het persbericht van vorige week aangaf dat het transformatieproces op koers ligt. In het jaarverslag meldt Vion echter dat de transformatie juist achter blijft ten opzichte van de prognoses. Daarnaast staat in het jaarverslag ook dat een verdere krimp van de veestapel toekomstige resultaten blijven drukken, wat een veeg teken is voor de cijfers in het huidige lopende boekjaar. Niet alleen in Duitsland, maar ook in Nederland kampt Vion met overcapaciteit in de slachthuizen, terwijl een verdere krimp van de varkensstapel aanstaande is. Met andere woorden: als Vion de deur in Duitsland heeft dichtgetrokken, zijn de problemen nog niet ineens opgelost. Temeer ook omdat Afrikaanse varkenspest ook in Nederland een zeer reële dreiging vormt.
Voor een stabiele toekomst van Vion is het herfinancieringsproces een cruciale factor. Dit wordt volgend jaar – als Vion honderd jaar bestaat – verreweg de belangrijkste taak voor het nieuwe management dat dan is aangetreden, hoewel er geen vers bloed de organisatie binnenstroomt. De huidig CFO Tjarda Klimp promoveert tot CEO. Het voordeel is dat zij de problemen als geen ander kent en zodoende snel kan schakelen. Hoewel er haast geboden is, lijkt Vion echter vooral sterk afhankelijk van de coulance van banken. Hoe dan ook blijven de hoge schulden Vion de komende jaren nog achtervolgen.