Uienexport

Afrikaanse uienkopers houden zich gedeisd. Dat is goed terug te zien in de exportcijfers. Waar Mauritanië vorige week voor een kleine opleving zorgde, zakken we nu weer iets terug.

De uiennoteringen op de regionale beurzen deden deze week een stapje omlaag. De matige stemming onder sorteerders dringt ook door bij telers en sommige worden wat nerveus. De exportcijfers vallen dan weer niet tegen, helemaal als je ze vergelijkt met vorig seizoen.

Er mag dan wel veel geklaagd worden over de vraag naar Nederlandse uien, de export blijft redelijk stabiel. In het meest recente exportcijfer over de eerst volle week van februari is er zelfs sprake van een opleving.

Het is weleens drukker geweest in de uienhandel. Europese landen moeten het doen voor de Nederlandse export en die houden de boot nog een beetje af. Het effect daarvan is ook wel te merken in de handel op de telers. Voor direct wordt alleen gedaan wat noodzakelijk is door verpakkers en op termijn durft men niet in te stappen op prijzen die telers vragen.

Het is de laatste weken lauwtjes op de uienmarkt. De exportcijfers die enkele weken achterlopen bevestigen de gematigde stemming onder sorteerders. De uitvoer blijft stabiel en is niet echt om over naar huis te schrijven.

Goes baarde opzien deze week met de prijs de beurs op het bord zette. Verschillen zijn groot in de huidige markt en het is maar net hoeveel vertrouwen de teler heeft, op meerdere fronten. In rood is €1 de magische grens. Verkopers vragen dat wel, maar kopers zijn nog erg voorzichtig.

Afrikaanse landen zijn minder aan de markt voor de Nederlandse uien. Daar voor in de plaats zien we verschillende Europese bestemmingen hoger op de lijst verschijnen. Spectaculair veel uien gaan alleen niet weg.

Telers die twijfelen of ze de uien tot (ver) in het voorjaar kunnen bewaren informeren steeds meer naar de verkoopmogelijkheden bij afnemers. De echte langbewaarders houden de deur stevig dicht. Het geleidelijk aantrekken van de vraag uit Europa geeft die groep telers vertrouwen.