Minister geeft even lucht in stikstofverelendung

De stap is opgenomen in een brief die vrijdagavond naar de Tweede Kamer is verstuurd. Op aandringen van veehouderij-organisaties is de minister bereid ook nog een stapje verder te zetten dan ze eerst wilde, want ondernemers krijgen de kans om zelf aan te tonen dat de gasvormige verliezen op hun bedrijf anders zijn dan het forfait, waarmee ze de kan krijgen om meer mest te plaatsen.

Het is niet zo dat dit structureel veel verbetert voor de veehouderij, want qua vergunningverlening is de situatie nagenoeg uitzichtloos. De rekenkundige ondergrens van 1 mol per hectare voor stikstofdepositie, leek een tijdlang toch iets van een oplossing te kunnen brengen. In ieder geval voor een deel van de PAS-melders, maar dat gaat helaas niet gebeuren.

Ondergrens ten onder
Ten eerste wil de minister al heel veel tijd nemen om te bezien of de ondergrens wel houdbaar zou kunnen zijn en dan is er ook nog een Kamermeerderheid die vindt dat deze ondergrens, bij vaststelling, eerst nog een jaar moet blijven liggen om te zien of die het wel echt houdt bij de rechter. Het valt te hopen dat deze Kamermeerderheid nooit een besluit hoeft te nemen bij een noodsituatie, of misschien komen die in Nederland niet meer voor.

Stikstofverelendung
Het is evenwel niet alleen de Tweede Kamer. Ook de toonaangevende kennisinstituten op het gebied van stikstof zitten niet stil. In het Compendium voor de Leefomgeving (een product van CBS, PBL, RIVM en WUR) wordt gemeld dat vanwege onder meer meetcorrecties de uitstoot van de landbouw nog weer hoger uitpakt dan eerst berekend en ook neemt de druk op kwetsbare natuur nog altijd toe (maar dat komt ook omdat de natuur rekenkundig gezien steeds minder kan hebben, zo geven ecologen aan). Zo wordt de relatieve depositie van de veebedrijven steeds hoger en wordt het dus ook moeilijker om onder de 1 mol te blijven. Bovendien is salderen enorm moeilijk geworden. Ziehier de stikstofverelendung in vol ornaat.

Ambtelijke bierkaai
Daar wordt door sommigen tegenin gebracht dat de emissie van de Nederlandse landbouw minder snel daalt dan die van andere sectoren. Minister Wiersma ziet dat niet zo. Er is echter nog wel een voorbeeld te noemen waarom het voor de sector vaak vechten is tegen de ambtelijke bierkaai. In NEMA, dat onder verantwoordelijkheid valt van de Commissie Deskundigen Meststoffenwet (CDM) worden stallen met emissie-arme vloeren nu weer aangemerkt als gewone stallen. Het kan zijn dat deze stallen niet de beoogde reductie halen, maar wordt dan helemaal geen reductie meer gehaald?

Nog een wijziging van de afrekenregels is te vinden achterin het rapport Monitor stikstofdepositie in Natura 2000-gebieden 2024. Vanaf dit rapport worden de emissies van hobbydieren, mestafzet op natuurterreinen en bij particulieren ook bij de landbouwemissies opgeteld. Nog een geluk dat de rioolafvoer niet bij is geteld.

Lieftingsbroek als mijnenveld
Dapper zijn de boeren die dan het hoofd nog boven het maaiveld durven uitsteken! Interessant nieuws leek deze week ook te komen van natuurgebied Lieftingsbroek in Groningen, waar WUR-onderzoeker Martin Scholten aan het meten was geweest. Het redelijk ontspannen gestarte onderzoek lijkt de laatste weken in een mijnenveld beland en de ruwe meetdata moeten kennelijk onder de tafel blijven.

Misschien dat PAS-melders nog een klein stukje genoegdoening kunnen krijgen door de ingebrekestelling die in verschillende provincies is gedaan vanwege het uitblijven van toegezegde hulp. Ze hadden vóór 1 maart gelegaliseerd moeten zijn door hun provincie, nu gaat een schadeprocedure lopen.

Deze week deden ook opeens weer geruchten de ronde over een mogelijke gedwongen uitplaatsing van bedrijven in zoneringsgebieden rond natuur. Dat die gebieden er komen, ontkende de minister niet, maar wel dat er sprake zou zijn van gedwongen uitplaatsing of beëindiging. Ze sprak zich er zelfs over uit op haar X-account.