Wat moet er gebeuren met Potato Europe?

Tijdens en direct na het internationale aardappelevenement Potato Europe in Emmeloord had iedereen zijn mening wel klaar. De gemoederen liepen hoog op. De soep wordt echter nooit zo heet gegeten. Een week later is het stof neergedaald.

Is er veel mis gegaan tijdens Potato Europe? Ja. Heeft de Nederlandse (aardappel)sector een modderfiguur geslagen? Eveneens is mijn antwoord ja. Moet er een fikse evaluatie plaatsvinden? Ook daar ben ik het mee eens. Maar laat emotie niet de boventoon voeren en wees realistisch.

Wat is er geleerd?
Daar waar de Aardappeldemodag in Westmaas het altijd treft met de weersomstandigheden, en zich er nooit door uit het veld laat slaan, zit het de beurs in Emmeloord niet mee. Tenminste, niet de afgelopen 2 edities. Het evenement in 2013 verliep voornamelijk op donderdag niet naar behoren, maar 2017 spande de kroon. Daarmee hebben deelnemers en bezoekers allemaal het idee wat er nu van is geleerd en of in 4 jaar tijd überhaupt veranderingen hebben plaatsgevonden?

Parkeren was een ramp
De grootst merkbare verandering was het 180 draaien van de beurs. Een goed idee, maar met een slechte uitwerking. Parkeren op een gortdroog perceel gras was geen probleem, maar voor donderdag was dat wel anders. Alternatieven zijn last-minute geregeld en op een slechte manier. Wachttijden van 1,5 uur waren geen uitzondering.

Desastreus voor een internationaal evenement, dat naar eigen zeggen 10.000 bezoekers trok. Een cijfer waar gerust een vraagteken bij gezet mag worden. Hoeveel bezoekers trokken niet vanuit het dorp het terrein op, of konden zomaar doorlopen bij de ingang?

Andere organisatie geen optie
Al tijdens de beurs werd getwijfeld aan de capaciteiten van organisator DLG, de Duitse beursgigant. Schoon schip en een nieuwe organisatie na 2 gefaalde edities, zo klonk het uit de monden van sommige standhouders. Vooral de machinefabrikanten en dealers voelden zich gedupeerd. Deels terecht, deels niet in mijn optiek.

Waarom moet het opbouwen op de laatste middag voor de beurs plaatsvinden? Dat is niet geheel aan de organisatie te wijten. Wanneer zij ervoor zorgen dat het terrein goed begaanbaar is, is het aan de deelnemers om tijdig en efficiënt hun stands op te tuigen. DLG aan de kant schuiven heeft ook gevolgen voor de 3 andere edities en is daarom niet reëel.

Sterk staaltje demonstreren
De rooidemonstraties, het hoogtepunt van de beurs, waren ook dit jaar weer een punt van discussie. Het toonde waartoe machines in staat zijn. Hoeveelheden water gelijk aan 1998 en toch netjes aardappelen uit de prut peuteren. Toen zelfs de zelfrijders halt moesten houden ging het echt niet meer.

Dat heeft niets met de meerdere afnemers van het product te maken, die eveneens de volle laag kregen in de media. Het lossen en overladen is wél een blamage te noemen. Juist hier trad 4 jaar terug het grootste knelpunt op. Op een nat scenario is onvoldoende geanticipeerd.

Gemeente verstevigt grip op beurs
Het laatste kritiekpunt, en tevens een hardnekkige, is de locatie zelf. Zelfgekroonde aardappelhoofdstad Emmeloord kan niet tippen aan de ingerichte beurslocatie in Biddinghuizen, waar gedurende diezelfde week wel een beurs zonder problemen door kon gaan. De aanwezige collega-gemeente Dronten hintte hier zelfs al op. Naar mijn idee is een verhuizing van de beurs niet aannemelijk. Grote kans dat Emmeloord de grip nog meer wil versterken, voor zover het gemeentebestuur daar ruimte toe geeft. Geografisch gezien is de beurs goed gekozen. Praktisch gezien, kijkend naar de grond en logistiek niet. Knappe jongen die daar een oplossing voor vindt.

Forse kosten onvermijdelijk
Tot slot: hoe gaat Potato Europe 2021 eruit zien? Om te beginnen hopelijk gortdroog. Dan maar gezeur over rooiomstandigheden, waar een Amac van 4 decennia ook goed werk levert. Daarnaast een plan B, uitgewerkt tot in perfectie, en het liefst een plan C.

Standhouders hebben een belangrijke rol te vervullen. Samen maak je het evenement tot wat het is. Niet door alle blaam op de schouders van de organisatie te leggen. Onherroepelijk brengt een betere organisatie fors meer kosten met zich mee. Denk aan het aanleggen van verhardingen. Wie betaalt dat? De standhouders en uiteindelijk de bezoeker, bovenop prijzen die toch al fors zijn.

Willen we echter geen flater meer slaan, dan zijn rigoureuze stappen vereist. Alleen zo kunnen we onze unieke aardappelsector op de juiste manier aan de wereld tonen.

Niels van der Boom

Niels van der Boom is senior marktspecialist akkerbouwgewassen bij DCA Market Intelligence. Hij maakt vooral analyses en marktupdates over de aardappelmarkt. In columns deelt hij zijn scherpe blik op de akkerbouwsector en technologie.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.