Toezichthouder met gestrekt been erin

Met de start van een eigen ministerie van Landbouw hoopten vele boeren dat de rust in de sector zou wederkeren. Na een chaotische periode onder staatssecretaris Martijn van Dam was rust, ruimte en reinheid van belang om zodoende de sector de goede kant op te duwen. 

De fosfaatwetgeving, de derogatie en de verdere verduurzaming zou de sector weer in een positief daglicht moeten zetten. Toch lijkt de rust niet terug te willen komen en blijft er een rode lijn van schandalen door de sector lopen. Hierdoor rijst bij mij de vraag: zijn boeren nou zo slecht, of communiceren een aantal personen zo onhandig?

Onbetrouwbare sector?
De mestfraude was de eerste klap in het gezicht van de sector, waarna zij werd geconfronteerd met het fipronilschandaal. De woordkeuze in beide zaken zorgt er in ieder geval voor dat de sector als onbetrouwbaar wordt neergezet. En dat wordt nu opnieuw aangewakkerd door de fraude met de registratie van vee.

Echter, waarom deze woorden zo gekozen worden, blijf ik vreemd vinden. Het lijkt wel alsof er een groter plan of een regisseur achter zit die de sector wil beschadigen (of in ieder geval in een kwaad daglicht wil zetten). Daarbij valt het mij op dat het vooral de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) is die in deze de constante factor is.

Waarom wordt er steeds op zo'n negatieve manier gecommuniceerd? "Wij adviseren u om voorlopig geen eieren te eten", zo klonk de oproep van de NVWA. Hoezo? Er was feitelijk geen bewijs van gevaar voor de voedselveiligheid? Echter, toch wordt dit wel zo weggezet.

Het woord 'fraude'
Bij het meest recente schandaal wordt steeds het woord 'fraude' gebruikt. Dit terwijl het feitelijk om administratieve onvolkomenheden gaat. Dan is het woord 'fraude' naar mijn mening zwaar aangezet. Het is jammer dat de minister hierin is meegegaan. 

Nog beschamender is het dat LTO Nederland daarin is meegegaan. LTO Nederland versterkt de zaak door aan te geven dat zij frauderende leden zal royeren, waarmee de organisatie bevestigt dat boeren fraudeurs zijn. Het was beter geweest als zij achter hun leden stonden en hadden gesteld dat deze beschuldigingen veel te zwaar waren. Zij hadden eerst uitgebreid onderzoek moeten eisen, voordat hun leden weggezet werden als fraudeurs. 

Het feit dat ze nu in de media roepen dat ze excuses eisen voor de getroffen bedrijven, is de put dempen wanneer de tweeling al verdronken is. Ik denk dat veel niet-leden nu zich wel 2 keer bedenken voordat ze lid zullen worden.

De gebeten hond
Per saldo is de boer nu de gebeten (beschadigde) hond. Daarbij is de communicatie 'met het gestrekte been erin' niet de manier waarop je dit moet willen oplossen. Niet vanuit de belangenbehartigers, niet vanuit de toezichthouders en zeker niet vanuit de politiek.

Ter vergelijking: hoe zou het zijn als iemand die met zijn auto te hard gereden heeft direct geroyeerd wordt door de ANWB. Waarna deze vervolgens door het ministerie van Verkeersveiligheid als fraudeur wordt bestempeld en dat de RDW de beste man als potentieel moordenaar omschrijft. Dat zou pas commotie geven.

Kees Maas

Kees Maas is directeur van de DCA Groep. Hij heeft meer dan 25 jaar ervaring in de grondstoffenhandel, zowel op de beurzen als in de fysieke markt. Maas is een specialist in prijsrisicomanagement en een veelgevraagd sparringpartner van foodconcerns voor hun afzet- en inkoopstrategie.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.