Achter Britse financiële opstekers gaat pijn schuil

In het Verenigd Koninkrijk is de rente een stuk eerder, sneller en harder gestegen dan op het Europese vasteland. Het voordeel voor Britten is dat de spaarrente ruim boven de 3% ligt en het pond behoorlijk sterk is. Maar achter deze opstekers gaat behoorlijk wat pijn schuil.

Hoge inflatie en nat zomerweer schrikken Britse consumenten niet af. De winkelverkopen lagen in juni maar liefst 4% hoger dan in 2022. In juli was dat groeitempo bijna 2%. Die toename is opmerkelijk, want huishoudens zijn steeds meer kwijt aan hypotheeklasten. Bovendien wordt het aantrekkelijker om geld op een spaarrekening te zetten, waar je een rente ontvangt van ruim 3%. Beide zaken zijn overigens een gevolg van de felheid waarmee de Bank of England (BoE) probeert om de inflatie onder controle te krijgen. Eerder deze maand werd de beleidsrente voor de veertiende maal op rij verhoogd. Het huidige niveau van 5,25% ligt een stuk hoger dan de ECB-rente.

Vijftien op een rij
Het moet raar lopen als die serie op 21 september niet opgerekt wordt naar vijftien renteverhogingen op een rij. Die dat komt het BoE-bestuur bij elkaar en voorzitter Andrew Bailey sorteerde bij de vergadering van 3 augustus al voor op een nieuwe rentezet. Economen houden er rekening mee dat de rente ook volgend jaar nog rond het huidige niveau ligt en pas in 2025 weer gaat dalen. Dat is een flinke tegenvaller voor Britse huishoudens. Aan de overkant van het Kanaal is het namelijk gebruikelijk om de hypotheekrente aanzienlijk minder lang vast te zetten dan in Nederland. Veel Britten hebben de afgelopen kwartalen hun rente opnieuw vastgeprikt op een niveau dat twee tot drie keer zo hoog ligt dan het oorspronkelijke tarief.

Belast banken in plaats van huishoudens
De renteverhogingen doen in het dagelijks leven inmiddels zoveel pijn, dat actiegroep Positive Money tijdens de BoE-vergadering voor het bankgebouw protesteerden. Achter maskers van Bailey en premier Rishi Sunak riepen ze de Britse regering op om de grote banken zwaarder te belasten, in plaats van de Britse bevolking. Voorlopig laat de BoE zich hierdoor niet afschrikken. De bank is vastbesloten om de inflatie van bijna 8% weer terug te brengen tot of onder de doelstelling van 2%. Zolang de beleidsrente een stuk hoger ligt dan op het Europese vasteland en in veel andere ontwikkelde markten, is het voor financiële partijen aantrekkelijk om hun vermogen aan te houden in ponden.

Eerst is de ECB aan zet
Het vooruitzicht dat Britse rente in september verder stijgt - en waarschijnlijk veel later weer gaat dalen dan het ECB-tarief - maakt die rugwind voor het pond alleen maar sterker. Daarbij kijkt de valutawereld overigens niet alleen naar de BoE-vergadering van 21 september. Een week eerder komen de beleidsmakers van de ECB namelijk al bij elkaar. Als dan duidelijk wordt dat de rente op het vasteland voorlopig niet verder gaat stijgen, kan het renteverschil met het Verenigd Koninkrijk eigenlijk alleen maar groter worden. In dat scenario staat er weinig meer in de weg van een nieuwe opleving van het pond.

Joost Derks

Joost Derks is valutaspecialist bij iBanFirst. Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.