Plakkerige inflatie VS voorspelt weinig goeds

De inflatie loopt langzaam terug, de arbeidsmarkt draait op volle toeren en Amerikanen geven nog altijd vrolijk geld uit. Achter dit gunstige beeld schuilt het gevaar dat een onverwachte renterally later dit jaar een recessie in de Verenigde Staten veroorzaakt.

Afgelopen week werd er weer eens een serie cijfers over de Amerikaanse economie over de financiële wereld uitgestort. De rode draad daarin is dat de Amerikaanse economie er behoorlijk goed voorstaat. De krapte op de arbeidsmarkt onderstreept dat bedrijven enthousiast op zoek zijn naar nieuw personeel. En dat doe je niet als je je zorgen maakt over de omzetontwikkeling in de rest van het jaar. In januari kwamen er maar liefst 517.000 nieuwe banen bij. Dat zijn er veel meer dan de bijna 200.000 werkplekken waar economen op hadden gerekend. Ook de bevolking lijkt zich weinig zorgen te maken over de financiële toekomst. De winkelverkopen zijn in januari namelijk met 3% toegenomen.

Inflatie onder controle, of toch niet?
De grootste economische opsteker van afgelopen week is toch wel dat de Amerikaanse inflatie onder controle lijkt te komen. In januari kwam de zogeheten Consumer Price Index (CPI) uit op 6,4%. Een maand eerder was dat nog 6,5%. En in de zomer werd zelfs een niveau van 9% procent aangetikt. Dat is goed nieuws, want door een daling van de inflatie neemt de druk af op de Amerikaanse centrale bank om de economie af te remmen via het verhogen van de rente. De verwachting was dat deze Federal Reserve de rente dit voorjaar zou opschroeven tot 5%, om deze vervolgens weer stapsgewijs wat te verlagen. Aan het eerste deel van die verwachtingen hoeft door de recente ontwikkelingen niet gesleuteld te worden. Voor het tweede deel is het een ander verhaal.

Hogere lonen, hogere prijzen
Alle bovengenoemde patronen wijzen er namelijk op dat het meer moeite gaat kosten om de Amerikaanse inflatie omlaag te duwen richting een niveau van 2% dan waar financiële markten en de valutawereld nu op anticiperen. Een krappe arbeidsmarkt vertaalt zich namelijk in hogere lonen, die bedrijven weer in hun prijzen doorberekenen. Bovendien is de daling van de inflatie voornamelijk het gevolg van lagere energie- en voedingsprijzen. De kerninflatie waar de Federal Reserve het beleid op maakt, staat nog op 5,6%. Dat is nauwelijks lager dan de 5,9% van de zomermaanden. Al met al heeft het er er alle schijn van dat inflatie een stuk plakkerig is dan waar veel partijen stiekem op hopen.

Tegenstoot van de dollar
Die verwachting wordt langzaam maar zeker bijgesteld. Steeds meer economen stellen hun verwachting voor de Amerikaanse rentetop bij naar 6%. Aanhangers van de econoom John Taylor – die dertig jaar geleden in een fraaie vergelijking de link legde tussen inflatie en beleidsrente – houden zelfs rekening met een stijging tot 8%. Dat belooft weinig goed voor de Amerikaanse economie. Maar een dergelijke renteverrassing zou de dollar wel een stevige duw in de rug geven. Een hogere rente maakt het namelijk aantrekkelijker om vermogen in de betreffende munt aan te houden. In september heeft de euro flink terrein teruggewonnen op de dollar. In februari valt die opmars echter stil. Als de Amerikaanse inflatie net zo plakkerig is als waar het deze week op lijkt, ligt een felle tegenstoot van de dollar op de loer.

Joost Derks

Joost Derks is valutaspecialist bij iBanFirst. Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.