Hoe kijken we naar de risico's in de agri-sector?

Regelmatig krijg ik de vraag hoe wij tegen risico’s in de agri-sector aankijken. Ze vragen dat omdat er elk jaar trammelant ontstaat in de sector, zoals ziektes (Q-koorts, vogelgriep) of schandalen die zich voordoen (zoals het fipronilschandaal).

Houden we daar als kredietverzekeraar rekening mee bij het inschatten van de risico’s? Ik wil daar graag op inzoomen. Wij onderscheiden bij het beoordelen van de risico’s namelijk 3 niveaus.

1. Per sector
Op de eerste plaats maken we analyses van alle sectoren (en de bijbehorende niches). Daarbij kijken we naar het beeld en de trends die zich wereldwijd, in Europa en in Nederland voordoen. Als kredietverzekeraar kijken wij ook heel scherp naar de ontwikkeling van het aantal faillissementen, want dat is een van de risico’s die we willen afdekken voor de leveranciers.

2. Per land
Naast de wereldwijde sectoranalyse, kijken we naar de situatie per land. Allerlei factoren spelen daarbij een rol. Denk aan politieke stabiliteit, de arbeidsmarkt, tarifaire en non-tarifaire handelsbeperkingen. De impact van deze factoren vertalen we uiteindelijk in 4 kleuren: groen, geel, oranje of rood. Daarbij staat groen voor een florerende sector, maar rood belooft weinig goeds.

3. Per onderneming
Ten derde kijken we naar de individuele bedrijven. Op een risicoschaal van 1 tot 10 geven we daar een rating aan. Dit is een weergave van de kredietwaardigheid op een tijdsspanne van 12 maanden. Tevens benchmarken we de bedrijven ten opzichte van meerdere sectorgenoten.

Maar dan blijft nog steeds de vraag: is de agrarische sector risicovoller dan andere sectoren? Zeker niet. De sector is juist ijzersterk. Wel kun je zeggen dat de sector minder transparant is. Agrariërs hebben vooral oog voor het eigen product en de variabelen (zoals weer, insecten, ziektes) die de kwaliteit beïnvloeden. Maar door schaalvergroting zien ook agrarische bedrijven steeds meer dat transparantie over de bedrijfsvoering een win-winsituatie is voor iedereen.

Gevarieerd gezelschap
Als je puur naar de ondernemer kijkt en naar de manier waarop hij met risico’s omgaat, moet je natuurlijk oppassen dat je niet iedereen over 1 kam scheert. Het boerengezelschap is gevarieerd. De 1 gaat voor klein en biologisch, de ander voor groot en concurrerend. Een boerenzoon die het familiebedrijf overneemt kan uiterst vernieuwend zijn, een ander volgt meer traditioneel het voorbeeld dat vader en opa eerder gaven.

Duidelijk is in ieder geval dat de agrarisch ondernemer met specifieke risicofactoren heeft te dealen. Dat is met geen andere sector te vergelijken. Ze zijn gewend aan goede en slechte jaren door omstandigheden die buiten henzelf liggen. In het verlengde hiervan ligt de klimaatverandering. Een IT-bedrijf of een autoverkoper kan hiervoor misschien zijn schouders ophalen, maar elke agrariër zal met een antwoord moeten komen.

Naar mijn mening zal dat leiden tot een vloedgolf aan vernieuwingen, die de sector een enorme boost zal geven. Omgaan met risico’s is als het slijpen van een mes: je moet wel opletten, maar als je het goed doet is het geweldig functioneel. 

Johan Geeroms

Johan Geeroms is Risk Director bij Euler Hermes, wereldmarktleider op het gebied van kredietverzekeren en corporate incasso. In zijn blogs richt Geeroms zich veelal op ontwikkelingen in de agrarische sector.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.