Stikstofcrisis wordt steeds onbegrijpelijker

De stikstofcrisis wordt steeds onbegrijpelijker. Gaan we met het beleid dat wordt gevoerd echt het klimaat verbeteren of is het tijd voor een eerlijke kijk op het milieu en onze boeren?

De rechter heeft nu weer de milieuvergunning van enkele Utrechtse boeren ingetrokken vanwege de stikstofuitstoot, omdat milieuorganisaties protest hebben aangetekend. Tegelijk werd er een rapport op Twitter gedeeld, waarin werd gesteld dat van onze natuurgebieden geen bodemonderzoeken en goede metingen bekend zijn van het heden en het verleden. Alle rapporten over stikstofuitstoot zijn aannames en veronderstellingen, maar hebben geen wetenschappelijke onderbouwing.

Stel: u rijdt met de auto en de overheid zegt: u rijdt 150 kilometer per uur. U zegt: nee, ik rijd 80 kilometer. Dan zegt de overheid: u rijdt 150 kilometer. Wij hebben het niet gemeten, maar wij denken het. Uw rijbewijs wordt ingevorderd. Zo gaat het ook met stikstof en de vergunningen. Dit kan toch niet waar zijn?

Diepgewortelde antipathie tegen de veehouderij
De hele agrarische sector wordt verbannen uit Nederland, omdat de natuurinstanties, de overheid en zelfs onze rechtspraak zeggen: boer, u stoot teveel stikstof uit naar het natuurgebied. Zonder een wetenschappelijk onderbouwing, maar op veronderstellingen. Komen deze standpunten niet voort uit een diepgewortelde antipathie tegen de veehouderij? Over CO2 wordt niet veel meer gesproken, want zelfs het IPCC is met een rapport uitgekomen, dat de landbouwuitstoot 3 tot 4 keer te hoog is ingeschat. En het verkeer en industrie 4 tot 8 keer meer vervuilend zijn dan gedacht.

Stikstof bestaat ook uit een natuurlijk deel en een niet natuurlijk deel: NH3 (van de levende wezens) en NOx (komt vrij bij verbranding van allerlei soorten brandstof). Geldt hier niet hetzelfde voor als de CO2 uitstoot, dat de boer 3 tot 4 keer te hoog ingeschat is met NH3 en de NOx 4 tot 8 keer te laag ingeschat?

Natuurterreinen bouwen geen organische stof op
De grond van boeren heeft een hoge CEC-waarde* en bindt veel CO2 in de bodem. De bodemonderzoeken uit de natuurgebieden zijn alarmerend. De vruchtbaarheid van de bodem wordt met een CEC-waarde aangegeven. De natuurterreinen hebben een ongekend lage waarde. Deze natuurterreinen binden nagenoeg geen CO2 en bouwen geen organische stof op. Dit in tegenstelling tot de landerijen van de boeren.

De gronden van de boeren hebben een hoge CEC waarde en binden dus wel veel CO2 in de bodem. Stikstof, die neerkomt op de natuurterreinen gaat uitspoelen naar het grondwater, want de bodem is niet in staat mineralen vast te houden. Er moet eerst eens een onderzoek komen of een zeldzaam plantje daar wel kan groeien, alvorens 'te veel stikstof' te roepen. Het kan net zo goed een andere oorzaak hebben, waarom dat zeldzame plantje niet wil groeien.

Hogere biodiversiteit door landbouw
In de rapporten, die er wel zijn, staat dat het natuurgebied zelf voor de grootste stikstofuitstoot zorgt. Verder is onderzocht tot hoe ver je van de stal stikstof kan meten. Na 350 meter van de stal af, wordt geen stikstof meer gemeten. Ook is het verschil aan bodemleven onderzocht bij boeren en natuurgebieden. Hier kwam heel duidelijk uit dat onze landbouwgronden veel meer biodiversiteit hebben dan natuurgebieden. Waarom hebben onze linkse politieke partijen en milieuorganisaties toch zo'n diepgewortelde antipathie tegen onze Nederlandse landbouw en zijn niet bereid te overleggen met de boeren? Alles wat de boer doet, is bij voorbaat fout.

De denkwijzen van onze linkse politieke partijen gaan zo ver, dat zij eerder het klimaat verslechteren door hun visie, dan verbeteren. Graag zou ik met deze partijen de discussie aan willen gaan voor een eerlijke kijk op het milieu en onze boeren. De verschillen van standpunten verharden zich immers steeds meer. Wanneer alle partijen niet om tafel gaan en open staan voor elkaar, zijn er uiteindelijk alleen maar verliezers. Dit komt het klimaat en onze voedselvoorziening zeker niet ten goede.

Jaap Majoor
Laag Zuthem

^{*Het klei-humus complex of te wel de CEC (Cation Exchange Capacity, bindingscapaciteit), is een maat voor het vermogen van de bodem om nutriënten en water vast te houden en gedurende het seizoen na te leveren. Hoe hoger de CEC, des te vruchtbaarder de bodem. De hoogte wordt voor een belangrijk deel bepaald door de hoeveelheid lutum (kleideeltjes) en organische stof in de bodem.}

Boerenbusiness

Onder Boerenbusiness worden opinies geplaatst van auteurs die in principe eenmalig hun mening op Boerenbusiness.nl ventileren of van personen die liever anoniem willen blijven. Naam en woonplaats zijn altijd bij de redactie bekend.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.