Negentigduizend euro. 90.000 euro. Dat zouden we krijgen als compensatie voor het inleveren van onze koeien en kalveren. Makkelijk op te strijken subsidie? Nee. Een koe is in een normale markt 1.200 euro waard. José Bongen, maakte eerder bekend te stoppen met het bedrijf en gaat nu in op de stoppersregeling.
Wij hebben 65 koeien en 20 pinken. De overheid en zuivelsector willen dat in een paar maanden tijd 60.000 koeien op de markt komen, dus keldert hun waarde. Kapitaalvernietiging.
Toen wij in september onze boerderij te koop zetten, waren we vol goede moed. Net als onze makelaar. Een mooi bedrijf, waar uitstekende technische resultaten worden gedraaid. In die eerste maand hadden we 5 belangstellende kopers. Tot de overheid in oktober aan de fosfaatwet begon te sleutelen. Alle melkveehouders moeten krimpen, en als ze ooit willen groeien moeten ze eerst dure rechten aankopen. Alle 5 kopers trokken zich terug. Ons bedrijf werd onverkoopbaar. Kapitaalvernietiging.
Intussen loopt onze hypotheek, a 6.000 euro, elke maand door. Een hypotheek waar we in september bijna vanaf waren; onze droom. Is die 90.000 euro dan een luxe opgestreken kadootje? Nee, die hebben we nodig om onze lasten te betalen, nu we besloten te stoppen en de overheid in het halve jaar erop prompt met een woeste arm van kapitaalvernietiging over onze boerderij en onze koeien raasde. Die vernietiging heeft een doel, jazeker. Het baant hopelijk een weg naar een gezondere zuivelsector. Maar dat er een compensatie tegenoverstaat voor de mensen die daarvoor het veld ruimen, is geen overbodige luxe.
Gelukkig werd daarom maandag de opkoopregeling geopend. Iedereen die zich inschreef om te stoppen met zijn bedrijf, zou worden gecompenseerd. Fijn! Maar er schreven zich in één dag al vier keer zoveel melkveehouders in dan het maximaal aantal toegestane deelnemers. Dat was te voorzien: wij waren niet gek toen we afgelopen zomer verklaarden dat het ondernemersklimaat voor melkveehouders in Nederland prut is.
Om de compensatieregeling wordt nu geloot, onze kans is 25 procent. Negentigduizend euro om het komende jaar onze hypotheek te kunnen betalen, is zo de inzet geworden van een loterij-spelletje.
Stel je een groot bedrijf voor waar dit wordt gereorganiseerd. Neem Philips. Iedereen die zich vrijwillig aanmeldt krijgt een budget mee om de eerste maanden werkeloosheid te overbruggen en een loopbaancoach in de arm te nemen. Je slaapt er weken slecht van: wil ik dit? Afscheid nemen van je collega's; wat gaan ze zeggen? Afscheid nemen van je zekerheden, je vaste baan, je vaste inkomen? Je raapt al je moed bijeen, zucht diep en neemt de enorme stap: je vertelt het je collega's, je baas. "Ooh, wat eeuwig zonde! Maar we wensen je heel veel geluk! Och ja, die regeling is trouwens overtekend. Dus we hebben geloot en Peter krijgt het budget mee. Maar je red je zo ook best he? Bedankt hoor, voor je inzet al die jaren!"
De hel zou losbreken. Vakbonden zouden op hun achterste benen staan.
Beste LTO, wees nu eens onze vakbond en sta op. Beste regering, zuivelsector en banken, wees nu eens een weldenkende 'baas': schuif alle intekenrondes bij elkaar en vergroot het budget. Laat ons niet de sector uitstappen met een knoop in onze maag, een last op onze rug en een trap tegen op onze kont, als dank voor al die jaren inzet.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
Dit is een reactie op dit artikel:
[url=http://www.boerenbusiness.nl/ondernemen/columns/column/10873524/Stoppersregeling-een-makkelijke-subsidie,-of-niet?]Stoppersregeling een makkelijke subsidie, of niet?[/url]