De gemiddelde Duitse melkprijs komt dit jaar ongeveer uit op €45,00 per 100 kilo. Dat is behoorlijk lager dan het topniveau van vorig jaar, maar wel de tweede hoogste prijs daarna voor de laatste jaren. Wel zijn de onderlinge prijsverschillen tussen noord en zuid sterk opgelopen, tot een record van €8,40 per 100 kilo.
Dat verschil in uitbetaling kan wel oplopen tot een record van €8,40 per 100 kilo, zo heeft het Duitse Milchindustrieverband (MIV, de Duitse NZO) bekendgemaakt. Het MIV noemt geen namen, maar Duitse media noemen onder meer DMK als een van de laagste betalers dit jaar, iets waar leden ontevreden over zijn. In september betaalde DMK volgens Duitse media €36,36 per 100 kilo en tot en met september toch nog bijna €43,00 (bij 4,2% vet en 3,45 eiwit). Dat is toch €5,00 minder dan Hochwald gemiddeld betaalt aan zijn leveranciers. Ook FrieslandCampina zit hoger.
De totale Duitse melkproductie is dit jaar zo'n 2% hoger dan vorig jaar, toen 36,8 miljard kilo werd genoteerd, meldt MIV-voorzitter Peter Stahl. De productie van melkpoeder valt dit jaar lager uit. Zo is 5,7% minder magere melkpoeder gemaakt. De kaasproductie is hoger en komt naar verwachting uit op 2,63 miljoen ton, een record. De Duitse zuivel heeft de afgelopen maanden ook veel last gehad van de dalende prijzen voor haar producten. De zuivelindustrie voert stevig onderhandelingen met de supermarkten en andere retail. Er is volgens Stahl toch weer licht aan het einde van de tunnel, omdat de markt aantrekt en ook de supermarkten daar rekening mee moeten houden.
De zuivelafzet via het grootwinkelbedrijf staat wel onder druk, maar weidemelk doet het volgens het MIV goed. Er is ook concurrentie van drinkmelk-alternatieven. Die hebben een marktaandeel van zo'n 9%, maar in andere segmenten is de concurrentie van vega beperkt. Boter doet het na een lastige periode zelfs weer beter. Dit heeft dan deels ook te maken met de stevig gedaalde prijs. Op het hoogtepunt van de markt, tijdens de corona-epidemie, werd tot €3,50 voor een pakje merkboter betaald. Nu kost datzelfde pakje boter - maar dan wel private label - zo'n €1,40.
De Duitse zuivelindustrie en melkveehouderij staan nog voor grote opgaves op het terrein van verduurzaming en verbetering van dierenwelzijn. Daarbij heeft ze volgens het MIV wel de hulp van de overheid nodig. Ook is politieke wil nodig. In het zuiden van Duitsland komt nog tot 20% van de melk van bedrijven met aanbindstallen. Om daar een omslag door te voeren, moeten modernere en (vanwege de kosten/rentabiliteit) ook grotere stallen worden neergezet. Die initiatieven stranden vaak in de vergunningverlening, klaagt Stahl.