De lijst met piekbelasters - die het kabinet eerst zei niet te hebben - is gebaseerd op oude data. Dit staat in de 'conceptanalyse', die het kabinet zelf heeft vrijgegeven. Het stuk is meer bedoeld om een idee te krijgen van het piekbelastersvraagstuk, dan om een precies overzicht te krijgen van waar welk bedrijf is gevestigd, zo wordt aangetekend.
LNV heeft het RIVM gevraagd een overzicht te maken van alle piekbelasters, aldus de conceptanalyse. Dit heeft een (geanonimiseerde) lijst opgeleverd met ruim 3.500 bedrijfslocaties, maar wel met gegevens van 'enkele jaren oud'.
Uit het stuk blijkt ook dat opkoop en ook het ontnemen van vergunningen niet binnen een jaar tijd kan worden afgerond, zoals Johan Remkes zei tijdens zijn persconferentie op 5 oktober. Partijen die niet mee willen werken aan opkoop en beëindigen van vergunningen kunnen het proces een uitloop geven van 3,5 tot 5 jaar na de start.
Met de opkoop zou wel veel depositie op natuur kunnen worden weggenomen, maar hoe breder de opkoop wordt, hoe minder de effectiviteit van de ingezette gelden. Door de top 100 van piekbelasters in landbouw en industrie uit te kopen (uit een groep van 3.500) , zou meer dan de helft van alle emissie van de groep piekbelasters kunnen worden weggenomen, aldus het RIVM.
De onderzoekers Matt Briggs en Jaap Hanekamp stellen in hun jongste studie evenwel dat de groep van piekbelasters niet kan worden geïdentificeerd (en dus ook niet opgekocht) met behulp van het rekenmodel Aerius, zoals de overheid wil. Dit meldt de Stichting Agrifacts. In 2020 constateerde het adviescollege Meten en Berekenen Stikstof al dat Aerius ongeschikt is voor het lokale stikstofbeleid van het kabinet, zo brengen beide onderzoekers nog eens in herinnering. Dit vanwege de grote onzekerheden in de rekenuitkomsten op lokaal niveau. Nu blijken die onzekerheden nóg veel groter voor specifiek de piekbelasters, stellen ze vast.
Grote onzekerheidsmarges
Aan de basis van hun bevindingen liggen de gegevens uit een WOO-verzoek van boerenbestuurder Jan Cees Vogelaar. Daaruit bleek dat onderliggende teststudies voor de rekenkern van Aerius, OPS, een heel grote onzekerheidsmarge kennen. Dat maakt Aerius ongeschikt voor het huidige kabinetsbeleid op locatieniveau. Uit nieuwe informatie die Briggs en Hanekamp konden aanvragen dankzij het WOO-verzoek blijkt dat de onzekerheid van het OPS-rekenmodel toeneemt naarmate de lokale emissiebron groter is. Bij wat tegenwoordig piekbelasters heten, is de rekenonzekerheid dus nóg veel groter dan wat het Adviescollege eerder al heeft aangegeven. Dit hield al rekening met onzekerheden tussen de 10% en 100%. Dit houdt volgens hen in dat Aerius onmogelijk kan aantonen hoeveel stikstof een 'piekbelaster' uitstoot op een natuurgebied.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
Dit is een reactie op het Boerenbusiness artikel:
[url=https://www.boerenbusiness.nl/melk/artikel/10901143/wel-lijst-piekbelasters-maar-met-oude-data]Wel lijst piekbelasters, maar met oude data[/url]