De Belgische zuivelindustrie staat achter de stikstofdoelen die de overheid zich heeft gesteld, maar kan niet leven met de wijze waarop de Vlaamse overheid het daar gestelde doel wil bereiken. Die aanpak werkt destructief uit op de melkveehouderij, aldus Catherine Pycke, voorzitter van de Belgische koepelorganisatie BCZ/CBL.
De kritiek van de organisatie spitst zich toe op vier punten, aldus Pycke, die sprak op de jaarvergadering van de brancheorganisatie.
Geen ontwikkelruimte
Het huidige voorstel van de Vlaamse overheid om de stikstofproblematiek te beperken ontneemt melkveebedrijven de noodzakelijke ruimte om zich te ontwikkelen en te innoveren. Reden is dat het vrijkomende melk(productie)volume van stoppende melkveehouders (3% tot 4% per jaar) niet mag worden overgeheveld naar de bedrijven die blijven. Daarnaast zijn stikstofemissierechten niet verhandelbaar.
Referentiejaar terug naar 2015
Nog een punt is dat het referentiejaar voor de melkveehouderij acht jaar terug is gelegd, in 2015. Pycke noemt dat een vorm van onbehoorlijk bestuur, want acht jaar is veel te ver terug voor een normale bedrijfstak. Tot slot heeft de overheid nagelaten om een sociaal-economische analyse te maken van de verwachte gevolgen van haar beleid.
Duurzame energie en bijproducten
Pycke stelde ook dat de overheid ondertussen weinig oog lijkt te hebben voor de duurzaamheidsinspanningen van de melkveehouderij. Zo produceert momenteel al vier op de tien bedrijven duurzame energie. Daarnaast benut al zo'n 60% van de melkveebedrijven bijproducten van de voedingsindustrie, producten die anders mogelijk als afval zouden worden opgeruimd. Ook de zuivelindustrie zelf werkt hard aan verduurzaming, door energie-, water-, en CO2-zuiniger te gaan werken.
Fundamenteler kritiek
Lode Ceyssens, voorzitter van de Belgische Boerenbond, heeft meer fundamentele kritiek op de stikstofplannen. Hij stoort zich eraan dat het Vlaamse stikstofbeleid zich vrijwel uitsluitend richt op de landbouw. "Maar de landbouw is slechts verantwoordelijk voor 29% van de stikstofuitstoot. De rest komt van andere sectoren. Wat dan ook bijzonder voelt, is dat deze week nog een groot chemisch bedrijf in de Antwerpse haven wel een nieuwe vergunning krijgt, terwijl de landbouw deze kansen niet krijgt."
Ceyssens vindt het beeld van de Vlaamse stikstofaanpak ook niet kloppen. "Het wordt neergezet alsof men een aantal grote emittoren in de landbouw wil aanpakken en dat het dan klaar is. De werkelijkheid is anders. In elke gemeente worden bedrijven geraakt."