Room krijgt klappen, concentraat gevraagd

Room noteerde onder de €7.000. De roomnotering daalde volgens de gegevens van DCA met €250,00, ofwel 3,51%, per ton naar €6.865. De notering voor de tegenhanger op eiwitgebied, magere melkconcentraat, steeg met €95 (-3,07%) naar €3.190 per ton. De prijs van verse boter daalde met €105 (-1,96%) naar €5245 per ton.

Ondanks deze verschuivingen blijven alle vloeibare producten relatief erg duur ten opzichte van de vaste varianten die ervan gemaakt kunnen worden. Room is met €6.865 nog steeds veel te duur om er boter van te maken. Een gat van zo'n €500 per ton is normaal, maar niet van €1.600, zoals er nu nog steeds is. Ook tussen magere melkconcentraat en magere melkpoeder zijn de verhoudingen zoek. Het vloeibare product is zelfs €5 per ton duurder dan het gedroogde eindproduct.

Nu kan er ook kaas worden gemaakt van magere melkconcentraat, en dat kost misschien minder verlies, of er wordt een vers product van gemaakt, maar goed 'rekenen' lijkt het nooit te doen. Het vermoeden is daarom dat het concentraat duur is vanwege de vele 'moetjes', contracten waaraan niet kan worden voldaan, tenzij er grondstof wordt bijgekocht op de spotmarkt.

Nog een situatie waar het vloeibare materiaal momenteel duurder is dan het gedroogde eindproduct, is wei. Ingedikte wei in vloeibare vorm wordt momenteel verkocht voor prijzen net iets onder de €1.000 per ton (bijna een verdubbeling vergeleken met een half jaar geleden), terwijl weipoeder voor foodbestemmingen €1.125 per ton noteert. Ook hier is de marge veel te klein om de kosten voor transport en indrogen goed te maken. Dit zijn trouwens heel sterk gestegen kosten.

De spotmarkt voor rauwe melk blijft onveranderd vast en krap. Bij hoge prijzen wisselen gemiddeld kleine volumes product van eigenaar. De Nederlandse spotmarkt is daarbij met een prijs van €50,50 per 100 kilo nog bijna een koopjeshoek vergeleken met de markt in Zuid-Duitsland of Frankrijk, waar prijzen van €55 en meer per 100 kilo worden betaald. Dat is in Duitsland dan veelal wel de prijs voor Vlog-melk (in Frankrijk dan weer niet), en ook wordt vaak melk uit de eigen regio gevraagd. 

De melkpoedermarkt en de kaasmarkt lijken bij dit alles bijna saai stabiel. De prijzen verkeren op een rustig, hoog niveau.

Bij de kaas zit de meeste beweging in de mozzarellanotering, waar de prijzen de ene week met €15 per ton daalt en de andere week er weer €10 bij komt. Ook vond er een kleine correctie plaats bij de notering voor Cheddar curd.

Bij de poeders vonden de grootste aanpassingen plaats bij magere melkpoeder. De notering hiervan steeg met €40 per ton. Volle melkpoeder kwam erachteraan. De weipoedermarkt was het rustigst. Voor veevoer zijn de prijzen van weipoeder en magere melkpoeder wel weer heel duur geworden, wat een flinke tegenvaller is voor met name de weer iets opkrabbelende vleeskalversector. Veel valt daar echter niet aan te doen, gegeven de overspannen marktsituatie van dit moment. Het verschil tussen de feed- en foodprijzen is vrijwel helemaal verdwenen.