Inside Melk
Australië ziet concurrentie vanuit Zuid-Amerika
De droogte in Australië is elk jaar opnieuw een uitdaging voor melkveehouders. Nu vorig jaar eindelijk voldoende neerslag viel, was de stemming optimistisch en kon de veestapel weer aangevuld worden. Maar, een nieuw gevaar ligt op de loer. Het land dreigt namelijk de positie als op 1 na grootste exporteur van rundvlees te verliezen. Vooral vanuit het goedkope Zuid-Amerika is veel concurrentie.
Dit artikel lezen?
Word abonnee en krijg direct toegang
Kies het abonnement dat bij je past
Australië is nog altijd de tweede grootste rundvleesexporteur ter wereld, maar het zou deze positie op termijn weleens kunnen verliezen. Door de extreme droogte van de afgelopen jaren is de rundveestapel in het land behoorlijk geslonken en dat heeft effect op de prijzen van rundvlees. Het relatief goedkope Brazilië en Argentinië, als gevolg van devaluatie van de valuta, krijgen daardoor steeds vaker de voorkeur. Met name de grootste handelspartner van Australië, China, is niet bereid meer te betalen voor Australisch rundvlees.
Handelsrelaties verstoord
De trend van een stijgende prijs in Australië en een dalende prijs in de Zuid-Amerikaanse landen heeft zich sindsdien voortgezet. De prijs voor rundvee kwam in Australië begin 2020 in de buurt van de 250 dollarcent per kilo levend gewicht uit, terwijl Brazilië en Argentinië tussen de 120 en 130 dollarcent per kilo levend gewicht noteerden. Kort gezegd: de Zuid-Amerikanen zijn ongeveer de helft goedkoper dan de Australiërs en dit zorgt ervoor dat de Australische handelsrelaties behoorlijk op de proef worden gesteld.
De handelsrelatie tussen Australië en China werd in 2016 voor het eerst gedwarsboomd door Brazilië en inmiddels heeft dat land meer dan 25% van de Chinese rundvleesimport (vooral bevroren producten) in handen. Argentinië is vandaag de dag de tweede grootste leverancier aan China. En er is nog meer dan voldoende ruimte voor groei in die landen. Sinds Afrikaanse varkenspest is in China namelijk een forse groei zichtbaar in de consumptie van rundvlees (als alternatieve eiwitbron). Duidelijk is dat Australië de Chinese koper langzaam kwijtraakt als gevolg van de lage prijzen in Zuid-Amerika.
Prijsstijging ook elders schadelijk
Niet alleen in de handelsrelatie met China spelen de hoge prijzen een rol, ook Indonesië denkt erover over te schakelen op Zuid-Amerika. Tot nu toe komt vrijwel alle geïmporteerde rundvlees uit Australië en dat is een belangrijke markt, want de binnenlandse productie dekt maar 45% van de vraag. De consumenten hebben echter hun zorgen geuit over de stijgende prijzen van rundvlees. Aangezien de markt sterk gebaseerd is op import, is deze kwetsbaarder voor marktveranderingen, zo luidt de algemene kritiek.
Als gevolg van de onvrede onder de Indonesiërs is er vanuit de overheid steeds meer belangstelling voor goedkopere bronnen, waaronder Brazilië en Argentinië. Bovendien produceert Brazilië wereldwijd het meest halal vlees, wat aantrekkelijk is op de Indonesische markt waar het merendeel van de inwoners moslim is.
Rundveestapel aanvullen
Door bovenstaande bedreigingen wordt het weer op peil brengen van de Australische rundveestapel als (zeer) belangrijk gezien. Aan het einde van dit jaar moet de rundveestapel met 2% toegenomen zijn, tot 25,2 miljoen dieren. De export zou daardoor met 2% kunnen stijgen tot 1,1 miljoen ton. Uiteindelijk zal dit afhangen van de keuze die Australische boeren maken: ga ik mijn vee niet slachten om wederopbouw te bewerkstelligen of slacht ik mijn runderen juist wel om mijn verliezen van eerdere jaren goed te maken? Het antwoord op die vraag zal bepalend worden voor de positie van Australië op de wereldwijde rundvleesmarkt.