Inside Melk
India: van zuiveltekort naar melkoverschot
De Indiase zuivelsector neemt al jaren flinke stappen. Toen in 1970 werd gestart met Operation Flood, wat misschien wel een van de meest ambitieuze zuivelprogramma's ooit is geweest, veranderde het land in een van de grootste melkproducenten ter wereld. Daarmee is India uitgegroeid van een land met een zuiveltekort tot een land met een melkoverschot. Hoe wil het nu de stap naar export zetten?
Dit artikel lezen?
Word abonnee en krijg direct toegang
Kies het abonnement dat bij je past
In de periode tussen 2016 en 2019 is de melkproductie in India jaarlijks met gemiddeld 6,4% gegroeid. In seizoen 2018/2019 bedroeg de melkaanvoer maar liefst 187,7 miljoen ton. En daarmee is India het grootste melkproducerende land ter wereld, goed voor ongeveer 22% van de wereldwijde productie. Ter vergelijking: dit is meer dan de gehele Europese Unie in één jaar produceert (167 miljoen ton) en de Verenigde Staten komen niet verder dan 98 miljoen ton. De Indiase zuivelsector is meer dan $128 miljard waard.
Indrukwekkende cijfers, maar om aan te sluiten bij de grote melkexporterende landen (een van de ambities van de Indiase overheid) moet India de melkproductie nog veel verder ophogen. De beschikbaarheid van melk komt in het land uit op 394 gram per hoofd van de bevolking. Ook dit getal is fors hoger dan het wereldgemiddelde, want dat ligt op 302 gram. Het houdt in dat inwoners het merendeel van de geproduceerde melk consumeren.
Een zuivelexporteur worden
Op dit moment exporteert het land ongeveer 51 miljoen ton, waar dat in de Europese Unie ongeveer 85 miljoen ton is. De groei in de zuivelexport zal niet voortkomen uit een campagne om meer inwoners boer te laten worden. De zuivelsector wordt namelijk al flink gewaardeerd in India: het land telt inmiddels ruim 70 miljoen melkveehouders (op 1,3 miljard inwoners).
De oplossing zit volgens analisten in het rendement dat de boeren behalen. De meest recente gegevens tonen aan dat de inheemse koeien 'slechts' 3,01 kilo per koe, per dag produceren. Dit terwijl de opbrengst van de exotische gekruiste koeien op 7,95 kilo per koe, per dag ligt. Kortom: een inheemse veestapel produceert 1.099 kilo melk per koe, per jaar, terwijl een gekruiste veestapel al gauw 3.073 kilo melk per jaar oplevert.
Het is dus ook niet vreemd dat de Indiase overheid volop inzet op het kruisen van verschillende koeienrassen. Vooral IVF, embryotransferproces en kunstmatige inseminatie zijn populair gebleken. Komende jaren zullen miljoenen kunstmatige inseminaties worden uitgevoerd en dat moet leiden tot een forse groei in het aantal hoogproductieve vrouwelijke kalveren. Al met al moet het ervoor zorgen dat de gemiddelde productiviteit toeneemt van jaarlijks 1.861 kilo per koe, naar ruim 3.000 kilo per koe. Of het land vervolgens ook meteen voldoende kopers vindt, is afwachten.