De komende jaren trekt het ministerie van Landbouw in totaal €175 miljoen uit om bedrijven te ondersteunen die willen omschakelen naar een verregaande vorm van duurzame landbouw. Banken doen dit niet, want het extensiveren kan veel geld kosten.
Tegelijk met dit nieuws over de Omschakelingsregeling duurzame landbouw publiceerde Klaas de Jonge, bedrijfseconoom bij PPP Agro, gisteren (woensdag 18 november) een boekhoudkundig vergelijk tussen extensieve en intensieve melkveebedrijven. Hoewel de Jonge in het midden laat op welke aantallen zijn bedrijfseconomisch vergelijk gebaseerd is en hoe groot het verschil in melkproductie per hectare, is de uitkomst van zijn vergelijk niet verrassend. Minder melk per hectare produceren doet de kasstroom doorgaans dalen. In zijn vergelijk komt de kostprijs van 1 liter melk op extensieve melkveebedrijven €0,457 hoger uit dan op intensieve melkveebedrijven (€0,394). Dit is inclusief een berekende (niet betaalde) vergoeding voor arbeid van meer dan €0,05 per liter geproduceerde melk.
Bankenbeleid gericht op kasstroom
Juist vanwege dit bedrijfseconomische patroon is de melkveehouderij na het loslaten van de melkquotering geïntensiveerd. Extra melk per hectare produceren door ruwvoer aan te kopen is doorgaans goedkoper dan zelf extra voer te verbouwen. Er is al een hele stapel rapporten over gepubliceerd, sinds de afschaffing van de melkquotering in zicht kwam. Intensiveren loont, extensiveren niet, uitzonderingen daargelaten. Ervan uitgaande dat ruwvoer aankopen relatief goedkoop blijft en de mestafzetkosten niet verder oplopen. Precies de reden waarom gevestigde banken afhaken bij het financieren van agrarische bedrijven die willen extensiveren. Bovendien financieren banken veel minder dan vroeger op grond en veel meer op kasstroom, vanwege de aangescherpte Basel criteria als gevolg van de financiële crisis. Dit schrijft minister Schouten in een toelichtende Kamerbrief op de Omschakelingsregeling duurzame landbouw.
Minder melkproductie per hectare, waardoor de kasstroom daalt. Besluit je biologisch melk te gaan produceren, dan staat er na verloop van tijd nog een significant hogere melkprijs tegenover. Alleen extensiveren om aan de doelen van het nieuwe GLB te voldoen, namelijk CO2-reductie , biodiversiteit, bodem-en waterkwaliteit en dierenwelzijn, is wel een hele wankele basis om een renderende bedrijfsvoering op te baseren. Nu incasseert het gemiddelde melkveebedrijf enkele honderden euro's per hectare aan betalingsrechten. Maar het nieuwe GLB zal zeker niet betekenen dat dit bedrag alleen nog wordt uitgekeerd aan bedrijven die aan vergaande duurzaamheidsdoelen voldoen. Hooguit 50% van de geldstroom zal die kant op verschuiven, aangezien de inkomensval voor de bedrijven die niet genoeg (kunnen) verduurzamen, anders te groot wordt.
CO2-footprint per liter melk
Extensiveren om aan de criteria van Planet Proof van FrieslandCampina te voldoen, is geen zekerheid dat je ook maar een beetje extra melkgeld kunt bijschrijven. Want je loopt het risico dat de CO2-footprint per liter geproduceerde melk te hoog is. De cijfers van Klaas de Jonge onderstrepen dat. Zijn conclusie dat de overheid extensivering structureel zal moeten compenseren omdat anders verdere inkomensachteruitgang dreigt, is niet meer dan logisch. Ook de kostprijs van €0,40 voor het gemiddelde extensieve melkbedrijf in zijn vergelijk ligt ver boven de langjarige opbrengsten per liter melk.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
