Vijf jaar geleden dachten we in onzekere tijden te leven als gevolg van het afschaffen van de melkquotering. Dat was ook zo. Wat was de juiste strategie; wel of niet uitbreiden, wel of niet nog melkquotum kopen, wel of niet grond kopen als basis onder de groei?
Persoonlijk heb ik een haat-liefde verhouding met deze periode. Het heeft de sector veel gebracht als het gaat om modernisering van de sector en ontwikkelingen van bedrijven. Veel bedrijven van jaren ’70 – ’80 waren aan vervanging toe. Aan de andere kant hebben nieuwe maatregelen ook beperkingen gegeven waardoor ambities niet ingevuld kunnen worden.
En weer zitten we als sector in een onzekere periode. We zien dat dit ten koste gaat van het animo om bedrijven over te nemen of diepte investeringen te doen. Dat de markt veranderd is een gegeven waar veel sectoren mee te maken hebben. Maar elke sector is ook gebaat bij stabiele wettelijke kaders.
Door regelmatige wijziging van de kaders ontstaat er een gevoel van noodzaak om snel stappen te zetten waarmee de wetgeving voor gebleven kan worden. Dit is vaak geforceerd en past niet altijd bij de strategie en ontwikkeling van een bedrijf. Het alleen nu kunnen verkrijgen van een vergunning of het versneld anticiperen op mogelijk toekomstige wetgeving zou niet de drijfveer van bedrijfsontwikkeling moeten zijn.
Logischer is dat levensfase van een ondernemer, vervanging van afgeschreven bedrijfsgebouwen of ambitie de drijfveren zijn. Hier mag de overheid zich meer een betrouwbare partner tonen. De melkveehouderij werkt met immers met productiemiddelen die lange terugverdientijden hebben.
Zou hiermee de onzekerheid volledig wegvallen? Deels. Want dan is er ook nog de markt en die laat zich niet sturen. Net als andere sectoren blijft ook de melkveehouderij zich continu aanpassen aan de wensen van consument en maatschappij, beide door de melkafnemer vertaald naar het boerenerf. Wat vroeger een premium was, is nu de standaard.
Steeds weer opnieuw onderscheidend proberen te blijven ten gunste van een hogere melkprijs is de uitdaging. Internationaal hebben we al jaren een bovengemiddelde melkprijs ontvangen. Het is de kunst om dit voor langere termijn vast te houden. Maar dan moeten er ook redenen worden aangevoerd om deze hogere prijs te vragen. De grootste uitdaging zit in het feit om met zo min mogelijk kostenverhoging aan de actuele wensen van de afnemer te voldoen. Een uitdagende opgave.
| Marijn Dekkers |
| Marijn Dekkers (42), sectorspecialist melkveehouderij bij Rabobank. Geboren en getogen op een melkveebedrijf in Brabant. In zijn functie ondersteunt hij alle lokale Rabobanken op gebied van beleid, visievorming, lezingen, trainingen en second opinion bij bedrijfsplannen. Maar ook contacten met de (vak)pers als het gaat om melkveehouderij. |
Onzekerheid of niet, de sector heeft bewezen zich altijd te kunnen aanpassen naar de eisen van de tijd. En die kracht zit nog steeds in de sector. Met innovatie en ondernemerschap blijven we internationaal toonaangevend. Met stabiele en duidelijke wettelijke kaders met voldoende respect en waardering, is de melkveehouderij nog steeds in staat tegemoet te komen aan toekomstige marktwensen.
Ontvang het magazine in uw brievenbus
Dit artikel is een onderdeel van de zuivelanalyse van 2020. Abonnees van Melk en Voer Pro hebben deze recent ontvangen. Wil jij dit magazine eveneens ontvangen? Klik dan hier om abonnee te worden en krijg het magazine toegestuurd.
Met een abonnement krijg je toegang tot alle besloten artikelen, data en marktinformatie op Boerenbusiness. Als abonnee krijg je ook gratis toegang tot events en andere interessante seminars en workshops. Benieuwd naar alle voordelen? Bekijk ons aanbod in de webshop.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
