Niet alleen droogte zorgt voor ruwvoertekort

In maart kregen grote delen van de Amerikaanse Midwest te maken met overstromingen. De zeer slechte weersomstandigheden vonden slechts enkele weken voor het plantseizoen plaats, waardoor veel Amerikaanse landbouwgrond beschadigd was. Dit zorgde er onder meer voor dat een grote hoeveelheid maïs en soja verloren ging. Ook in het oosten van de Verenigde Staten kregen boeren te maken met extreem weer (zoals orkaan Florence).

Niet alleen de granenmarkt heeft hier hinder van ondervonden, want ook grote hoeveelheden hooibalen werden letterlijk weggespoeld. "Het is het tweede jaar op rij dat we kampen met extreem weer. Afgelopen jaar was droogte het probleem, maar nu kampen we juist met tegenovergestelde extremiteiten", schrijft de Amerikaanse veehouder Chris Meduna in een blog. Volgens hem is de markt doorgaans zeer afhankelijk van een balans tussen vraag en aanbod. "Op dit moment overstijgt de vraag het aanbod ruimschoots."

Extreme tekorten
Door het extreme weer daalden de voorraden van hooi in de Midwest dit voorjaar met zo'n 24% ten opzichte van vorig jaar. "Dit terwijl de voorraad vorig jaar ook al ver onder het gemiddelde lag", meldt Lance Zimmerman, datamanager bij Cattle Fax, bij nieuwssite UPI. Volgens Zimmerman maakt dit het vooral voor melkveehouders lastig. "Doorgaans worden koeien in het voorjaar in de weide gezet, maar dat was dit jaar niet voor iedereen mogelijk. De koeien moeten immers gevoed worden en buiten is geen tot weinig goed voer te vinden. De enige optie voor deze veehouders is dus om de koeien in de stal bij te voeren."

Voordat er bijgevoerd kan worden, moet echter gezocht worden naar een alternatieve voedselbron. Om in de buurt te blijven van het gehanteerde rantsoen wordt onder andere uitgeweken naar maïsstengels, graan en/of katoenzaad. Ook zijn er boeren in bijvoorbeeld Ohio die zogenaamde 'warme seizoensgrassen' planten die in de herfst geoogst kunnen worden. Deze opties zijn echter bij lange na niet zo voedzaam als normaal gras en hooi.

Andere veehouders zweren trouw aan hooi en reizen daarvoor het gehele land door. Dat geldt overigens ook voor de handelaren. Sean McCashin is een van die handelaren en geeft aan de forse vraag bijna niet te kunnen verwerken. "Ik heb dit jaar al een recordhoeveelheid verkocht. We zijn op een gegeven moment zelfs naar Canada gereisd om product in te kopen, maar ook daar hebben ze met tekorten te maken."

Prijzen stijgen pijlsnel
Doordat er (zeer) weinig voorraad is, is de prijs in de afgelopen maanden fors opgelopen. "Als je stro of hooi met een vrachtwagen moet vervoeren, dan is het voor de 'normale' ondernemer bijna niet meer te doen", aldus McCashin. Volgens het Amerikaanse ministerie van Landbouw bevindt de prijs voor diverse hooisoorten zich momenteel op het hoogste niveau in 5 jaar. De prijs kan op dit niveau blijven staan door het feit dat sommige veehouders niet willen overstappen op alternatieven en de hoge prijs dus accepteren.

Vandaag de dag ligt de gemiddelde prijs voor de zeer goede kwaliteit op $239 per ton voor een kleine baal en $190 per ton voor een grotere baal (respectievelijk €215 en €171 per ton). De prijzen lopen echter ver uiteen, want de duurste kleine balen bedragen $280 per ton (€252 per ton) en de duurste grote balen kosten $275 per ton (circa €247 per ton). Naarmate de kwaliteit afneemt, zakt de prijs uiteraard ook. Mindere kwaliteit gaat weg voor prijzen tussen $109 en $159 per ton (grote balen). "In North Carolina kwam de prijs in mei uit op $100 tot $150 per ton voor 1 gemiddelde baal, waar dat in voorgaande jaren $70 tot $90 was", meldt Meduna.

In Nederland bevond de prijs voor weidehooi zich vorig jaar op een zeer hoog niveau. Inmiddels is de prijs echter weer afgezakt.

De meningen over het prijsverloop voor komende periode zijn overigens wisselend en verschillend per regio. In Iowa nemen de prijzen inmiddels een duikvlucht, al komt dat vooral doordat de goede kwaliteit uitverkocht is. Dat geldt ook voor product uit Missouri, waar de vraag inmiddels iets afneemt. Daarentegen zijn de prijzen in Wisconsin de laatste weken juist enorm gestegen, gezien de prijs naar kwaliteitsproducten hier nog altijd sterk is. Voor andere regio's is zowel de vraag als de prijs redelijk stabiel, zo blijkt uit een rapport van het Amerikaanse landbouwministerie.

Ook de prijzen voor stro hebben flinke stappen omhoog gezet. De kleine vierkante balen gingen vorige week gemiddeld weg voor $4,70 per baal, met een prijsrange van $2,50 tot $6,50. De grote vierkante balen kwamen op een prijs van gemiddeld $50 per baal, met een prijsrange van $25 tot $125. De grote ronde balen noteerden een gemiddelde prijs van $51 per baal, met een prijsrange van $25 tot $72.

Herstel duurt wel even
Meduna verwacht dat het herstel van de 2 zware jaren wel even duurt. "Ik denk dat het enorm lastig wordt om komend jaar hooi te vinden. Daarom probeer ik dit jaar alvast wat meer in te kopen en op te slaan, dan heb ik volgend jaar niet direct een tekort." Ook andere Amerikaanse veehouders hanteren deze tactiek, al is niet iedereen laaiend. "Als de prijzen om een of andere reden nog verder stijgen, dan lijk je misschien een genie. Maar, als de prijzen dalen, omdat er toch voldoende product is, heb je jezelf in de voet geschoten", aldus McCashin.

In Wisconsin ligt de voorraad momenteel op 58%, wat door analisten niet per se als klein wordt bestempeld. Zij delen de mening van Meduna dan ook niet. Volgens hen zullen later in het seizoen nog een paar percelen geoogst kunnen worden die eerder te nat waren. Ook zijn er volgens hen voldoende alternatieven beschikbaar om op terug te vallen. Echter, mocht volgend jaar weer een jaar met extremen worden, dan zal het problemen opleveren. "De veehouders met weinig liquide middelen zullen het hoofd niet meer boven water kunnen houden en hun bedrijf noodgedwongen moet stoppen" besluit Meduna.