Prijsverhogingen stro zetten door

De stroprijzen hebben opnieuw de ruimte gekregen om op te lopen. Zo noteert ongesneden product richting het einde van februari alweer €140 per ton franco geleverd. De spreiding is groot, want de onderkant wordt neergezet op €125 tot €180 per ton. Het is een prijs die vooral het gevolg is van de situatie in Frankrijk. Daar is namelijk nog stro en zijn veelal van tevoren contracten afgesloten, maar die worden net zo makkelijk ‘vergeten’ om het product aan lokale veehouders te kunnen slijten.

Spanje alternatief voor Frankrijk
Aangezien Frankrijk steeds vaker nee moet verkopen, wijken de eerste handelaren al uit naar Spanje. Daar zijn de prijzen (in verhouding) minder snel opgelopen en noteert gehakseld product nog €165 per ton. Een lastig punt bij de import vanuit Spanje zijn de hogere kosten voor transport.

En Nederland? Daar waar veehouders normaal gesproken lokaal bediend worden, blijkt het product nu veelal op te zijn. Wel wordt er gesproken van voorraden in Groningen; die zouden akkerbouwers vasthouden in afwachting van hogere prijzen. Dat die hogere prijzen er gaan komen staat wel vast; helemaal nu het steeds harder zoeken wordt naar product.

In hooi is het beeld niet veel veranderd, ten opzichte van de voorgaande weken. Zo worden Riet- en Roodzwenk nog steeds als schaars betiteld. Van Engels Raai is nog wel voldoende product beschikbaar, maar dat benutten veehouders niet om de schaarsere soorten te vervangen. De prijs blijft hangen op €135 per ton. Net even anders is de situatie in weidehooi, want die prijs neemt iets toe tot €175 per ton. Hier wordt iets meer vraag waargenomen.

Vraag naar voeraardappelen
De handel in snijmaïs (€56,25 per ton) wordt als rustig omschreven. Melkveehouders proberen met de aankoop van voeraardappelen de aankoop van snijmaïs uit te stellen. Dit kan door het vrij constante aanbod van voeraardappelen. Gewassen aardappelen doen €22,50 per ton franco boerderij en ongewassen aardappelen kennen een bovenkant van €30 per ton franco boerderij. 

Eiwit levert meer verhalen op. Zo blijkt koolzaadschroot lastig verkrijgbaar en wordt er een stijgende prijs gezien in soja. Het is de toch wat onverwachte daling van de waarde van de euro die prijzen laat toenemen. Ondertussen zijn er contracten afgesloten op een hogere eurokoers.

Het heeft zijn weerslag op de prijs van bierbostel nog niet gehad. Die ging terug naar €2,20 tot €2,30 per procent droge stof. Dit terwijl de prijzen (op basis van de eiwitprijs) hoger zouden moeten liggen. Het is een situatie die ontstaan is vanuit het aanbod. Er wordt zoveel bier gemaakt dat er meer dan voldoende beschikbaar is.

Overaanbod kuilgras
Een ander eiwitproduct is gras. Kuil wordt vooral verkocht aan melkveehouders in het zuiden van het land. In het noorden zijn het de grote voorraden die melkveehouders dwingen om product weg te doen. Dit om ruimte te maken voor seizoen 2018. Het levert prijzen op van rond de €1 per procent droge stof. Over het algemeen is het aanbod veel groter dan de vraag. 

Vanuit de voerzijde komen diverse geluiden die aangeven dat er minder vee bij melkveehouders rondloopt; vooral jongvee wordt gemist. Dit zijn traditioneel gezien de dieren waar de goedkopere voerproducten naartoe gaan. Fosfaatrechten aankopen is nog niet direct een optie, wegens de onzekerheid over het behoud van de derogatie en de trend in de melkprijs. Dit maakt dat de optie om vee weg te doen overblijft. In combinatie met de riante voorraden levert het een stille voerhandel op.De eurokoers afgezet tegen de sojaprijs.