In de Europese Unie verspillen we jaarlijks ongeveer 88 miljoen ton voedsel, ruim 170 kilo per persoon. Een aanzienlijk deel daarvan bestaat uit afval van zuivelproducten. Wetenschappers lijken hier nu een oplossing voor te hebben.
WRAP, een Britse organisatie die bedrijven helpt om hun afval te verminderen, zegt dat 20% van de totale voedselverspilling in het Verenigd Koninkrijk (1,7 miljoen ton) bestaat uit afval van zuivelproducten. Volgens hen is het echter mogelijk om het afval van die producten om te zetten in een nieuw product: melkvezels. Die kunnen vervolgens gesponnen of geweven worden om er textiel van te maken.
Kleding van zuivelproducten
Beda Ricklin, CEO van Swicofil (garen- en vezelbedrijf uit Zwitserland), verkoopt al melkvezels. Deze worden geproduceerd door verschillende fabrikanten in China. Ricklin zegt dat de melkvezels als glad en zacht wordt ervaren, vergelijkbaar met zijde. Het product wordt momenteel vooral gebruikt voor kleding die dicht bij de huid wordt gedragen, zoals sokken en ondergoed.
De melkvezel is geen nieuwe ontdekking. Het werd in de jaren '30 en '40 al gebruikt voor het maken van kleding en huishoudelijk artikelen. Het product diende toen als vervanging van wol. Later werd melkvezel vervangen door de goedkopere vezels, zoals nylon en polyester. De kosten zijn volgens Ricklin een reden waarom het product een beperkte markt heeft. "Ter vergelijking: 1 kilo polyester kost circa $1 tot $2, maar 1 kilo melkvezel kost gemiddeld $25 tot $35. Hoewel dat nog altijd goedkoper is dan andere luxevezels, zoals zijde."
Duitsland experimenteert ook
In Duitsland beweert Anke Domaske, microbioloog en oprichter van Qmilk, een techniek te hebben voor het maken van melkvezels, waarbij alleen natuurlijke ingrediënten worden gebruikt. De microbiologe raakte geïnteresseerd in melkvezels toen haar stiefvader, door allergieën moeite had om geschikte kleding te vinden. "Toen ik voor het eerst van melkvezels hoorde, was ik enthousiast. Dit omdat melk van zichzelf natuurlijk en gezond is. Het feit dat het productieproces veel chemicaliën bevat, was een teleurstelling. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een andere productiewijze."
De vezels van Qmilk worden geproduceerd met afval van Duitse zuivelproducten. "In Duitsland wordt jaarlijks 2 ton aan melk verspild, omdat het niet geschikt is voor menselijke consumptie", zegt de microbiologe. Echter, ook hier geldt dat het een redelijk duur product is. Met 1 kilo melkvezels kan het bedrijf ‘slechts’ 6 T-shirts maken. Volgens Domaske moet het mogelijk zijn om met 2 ton melkvezels heel Amerika te voorzien van 1 T-shirt.
Of dat gegeven voldoende is om de markt te overtuigen om dit product te gebruiken, is nog maar de vraag. Heel groot lijkt die kans, volgens Ricklin, in ieder geval niet.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.