De lage grondprijs en de geringe regeldruk maken Australië een aantrekkelijk land voor akkerbouwers én veehouders. Het productiefste grasland van Australië ligt langs de zuidoostkust en kost zeker niet meer dan €10.000 per hectare. Banken financieren doorgaans minder dan 50% van de totale aankoopsom van melkveehouderijen.
Volgens aankoopbegeleider Ewoud de Leeuw van Interfarms is de grondprijs 50-200% lager dan in andere populaire emigratielanden. De Leeuw woont sinds 1981 in het Australische Brisbane aan de oostkust en is melkveehouderij adviseur, maar heeft door de jaren heen ook ruime kennis van alle andere sectoren in de Australische land-en tuinbouw opgebouwd. Daarnaast heeft hij een eigen boerderij.
In Tasmanië is droogte geen probleem
De lage grondprijs en de geringe regeldruk, vergeleken met Nederland, zorgen ervoor dat zowel Nederlandse melkveehouders als akkerbouwers en varkenshouders de grote oversteek maken, al zijn het er zeker geen tientallen per jaar. Ook de groeimogelijkheden worden als een groot voordeel gezien, zegt de Leeuw. Hij kwam donderdag 3 december aan het woord in een webinar dat door het in agrarische emigratie gespecialiseerde bureau Interfarms was georganiseerd.
De afgelopen jaren hebben zich met name op het eiland Tasmanië met succes enkele Nederlandse melkveehouders en akkerbouwers gevestigd. Daar wordt gemiddeld €7.000 per hectare betaald voor landbouwgrond. Op dit heuvelachtige eiland dat het verst zuidelijk van de evenaar verwijderd is valt dan ook de meeste regen, tot wel 1.500 millimeter per jaar. De Leeuw: "Het nadeel van Tasmanië is het isolement. Ook is de structuur van de agrarische sector minder grootschalig dan op het Australische vasteland."
Grootschalige melkveehouderij zonder stal
De Australische melkveehouderij is geconcentreerd in een aantal gebieden langs de vele duizenden kilometers tellende kuststreek in het zuidwesten tot aan Brisbane in het oosten. Bedrijven met een melkveestapel van 200-500 koeien en enkele honderden hectares grasland, die vaak jaarrond worden beweid, zijn de standaard.
De melkproductie bedraagt gemiddeld 7.000 liter per koe per jaar omdat ruwvoer een veel groter deel van het rantsoen uitmaakt dan in Nederland. Veruit de meeste bedrijven hebben geen grote (winter) stalling maar alleen een melkstal. Als het land te nat is voor weidegang, wordt op de voerpaden bijgevoerd. De melkprijs bedraagt bijna €0,30 per liter, iets hoger dan het langjarig gemiddelde. De zuivelindustrie werkt met leveringscontracten. Volgens de Leeuw is leveringszekerheid geen probleem. De Australische bevolking groeit en met name de Aziatische afzetmarkt biedt perspectief. Australië produceert jaarlijks ongeveer evenveel melk als Nederland en is afhankelijk van de zuivelexport.
Bij de grote steden Sydney en Melbourne in de zuidoostelijke kuststreek, waar 70% van de 25 miljoen inwoners die Australië telt wonen, kost landbouwgrond gemiddeld €5.000,- per hectare. Hoe dieper het binnenland in, hoe droger het wordt en hoe lager de grondprijs. Deze gronden zijn alleen geschikt voor extensieve vleesveehouderij en graanteelt, die gebaseerd is op seizoensmatige regenval die hooguit een paar honderd millimeter per jaar bedraagt. Maar in een smalle strook langs de kusten is een jaarlijkse neerslaghoeveelheid van minstens 750 millimeter goed mogelijk, tot meer dan 1.000 millimeter per jaar. Vergelijkbaar en zelfs meer dan in Nederland.
Bijkomende waterkosten
De grondprijs is ook sterk afhankelijk van de irrigatiemogelijkheden. De kosten hiervan en de vorm van irrigatie (drainage, bevloeiing ofberegening) kunnen per regio behoorlijk verschillen. Ook is het mogelijk dat het watergebruik aan banden wordt gelegd in perioden van grote droogte, zoals vorig jaar.
Banken financieren alleen de grond, de melkstal en de investeringen in irrigatie, tot maximaal 60% van het investeringsbedrag. Doorgaans wordt een rentepercentage van 2,5-4% gerekend met een looptijd van 10 tot 15 jaar, maar er zijn ook ruimere mogelijkheden, wat betreft aflossing. De grondprijs stijgt jaarlijks gemiddeld ruim 5% in waarde. Machines en koeien worden niet door banken gefinancierd. De prijs van koeien schommelt door de jaren heen behoorlijk. Enkele jaren geleden werd gemiddeld €800,- per koe betaald, nu ruim €1.500.
Visum duurt ruim 2 jaar
Net als in de Verenigde Staten en Canada geldt in Australië een visumplicht. Om een bedrijfsvisum te verkrijgen is minimaal enkele tonnen aan eigen vermogen vereist, evenals bewijs van vakbekwaamheid en scholing. Het aanvragen van een visum kost volgens visumconsulent Hester Freriksen van Visa4you, die ook in het webinar aan het woord komt, ruim 2 jaar en is tijdelijk. Een permanent visum wordt pas 2 jaar na vestiging van het agrarisch bedrijf verleend, onder voorwaarden.