Inside Granen & Grondstof
Europese koolzaadnotering bereikt nieuwe hoogtes
In de EU is in vergelijking met de laatste twee jaar relatief veel koolzaad gedorsen. Deels komt dat door een uitbreiding van het areaal en deels door goede hectare opbrengsten dit jaar. Luidt dat een correctie in op de prijs die tegen het einde van seizoen 2019/2020 historische hoog stond door krappe voorraden?
De koolzaadoogst wordt dit seizoen door de Europese Commissie ingeschat op 16,9 miljoen ton. Dat is hoger dan de 16,2 miljoen en 15,4 miljoen ton in 2020 en 2019 maar nog altijd 3,2% onder het vijfjarig gemiddelde dat op 17,5 miljoen ton staat. De gemiddelde opbrengst wordt geraamd op 3,18 ton per hectare en ligt daarmee 3,6% boven het vijfjarig gemiddelde.
De relatief goede oogst zou wat lucht op de markt kunnen geven. Dat is echter niet wat er gebeurt. De koolzaadnotering op de Matif is de piek van €681,25 per ton van 29 april voorbij en noteerde vorige week woensdag 20 oktober zelfs €698,25 per ton. Inmiddels is de koers weer iets gezakt maar blijft met de slotkoers van €692,75 per ton gisteren (dinsdag 26 oktober) nog altijd historisch hoog. De afgelopen tien jaar bewoog de prijs meestal rond of zelf ruim onder €400 per ton.
Afhankelijk van import
De oorzaak van de relatief hoge koolzaadprijzen ligt in de beschikbaarheid op de wereldmarkt. De oogst in Canada, de grootste producent, viel afgelopen seizoen tegen. Hoewel Europa meer koolzaad heeft geoogst moet de EU volgens de Commissie 5,7 miljoen ton importeren om aan de vraag te kunnen voldoen.
Oekraïne is de belangrijkste leverancier voor de EU, maar dat land is ondanks dat de oogst ook daar hoger uitviel terughoudend met exporteren. Het land wil voorkomen dat richting het seizoen gaten vallen in de beschikbaarheid van koolzaad. Vanaf de start van het seizoen op 1 juli tot en met 24 oktober heeft de EU ruim 1 miljoen ton koolzaad uit Oekraïne geïmporteerd. Dat is circa 37% minder dan in dezelfde periode vorig jaar. De EU probeert dat op te vangen door meer koolzaad uit Australië te importeren. Daar slaagt de EU maar in beperkte mate in. De totale import blijft circa 43% achter op de import in dezelfde periode vorig jaar.
