De Amerikaanse boer gokt dit jaar op maïs

Het 'prospective planting report' van het USDA, waarin het landbouwministerie een schatting maakt voor de akkerbouwarealen in het land, is een belangrijke graadmeter voor de granenmarkt. In krap een jaar tijd is de prijs van sojabonen met 45% gestegen en die van korrelmaïs met 25%. Beide gewassen zijn goed geprijsd waardoor akkerbouwers voor een lastige keuze staan. Op welk paard wedden ze komend seizoen?

Meer maïs dan soja
Analisten verwachten dat uit het rapport een areaal van zo'n 90 miljoen 'acre' soja komt en 93 tot 94 miljoen acre korrelmaïs. Polls onder boeren wijzen uit dat zij verwachten dat er minder soja komt (beneden de 90 miljoen) en meer maïs. Je praat omgerekend over een areaal van bijna 38 miljoen hectare maïs en ruim 36 miljoen hectare soja. Het komt niet vaak voor dat er meer soja wordt gezaaid dan maïs, al gebeurde dat in 2018 wel. Tijdens de handelsoorlog met China werd het zeer lucratief om soja te zaaien, dankzij steun die werd geboden door de Trump regering.

De prijsratio soja-maïs bedraagt ongeveer 2,6: zijn sojabonen 2,6 keer zo duur als maïs, dan loont het om geen maïs maar soja te zaaien. Zo simpel zit het niet in elkaar, weten akkerbouwers in de Midwest. Zij vinden het gemakkelijker om een goede maïsopbrengst te behalen, de teelt is eenvoudiger en het levert een betere bodem op (meer organische stof) dan bij soja. De prijsratio mag momenteel dan goed zijn, voor de nieuwe oogst moet hij nog zo'n 10% stijgen om switchen lucratief te maken.

Dikke premie
De laatste jaren lukte het door slecht weer niet in alle staten om tijdig maïs te zaaien. Soja wordt later gezaaid waardoor altijd nog geswitcht kan worden. Beide gewassen kennen de hoogste prijsgaranties in 7 tot 8 jaar tijd. Deze 'crop insurance policy' (een soort brede weersverzekering) wordt gestaafd op de termijnmarktkoersen. Tegelijk zijn de teeltkosten ook toegenomen. Een hogere premie betekent dus niet direct minder risico.

Het USDA komt met hogere cijfers voor beide arealen, daar is iedereen het unaniem over eens. Een wetmatigheid die geldt na een seizoen met hoge verkoopprijzen. Insiders denken dat het gezamenlijke areaal met 8 tot 9 miljoen acre kan groeien (3 tot 3,6 miljoen hectare). Dit zijn deels gronden die eerder braak lagen, of die met andere gewassen werden beteeld. Vooral tarwe moet inleveren. Groeit oogst 2021 goed (in Europa en de Zwarte Zee regio) dan is er geen sprake van een groot tekort.

Geen vertrouwen in tarwe
Al jaren krimpt het tarwe-areaal in de VS. Deze is record laag. De export kan niet meekomen met tarwe uit Rusland. Een dure dollar ten opzichte van de roebel is één van de factoren die meespelen. Het IGC (International Grains Council) verwacht 1% meer tarweareaal en 2% meer productie wereldwijd. Deze laatste stijging is vooral het gevolg van een goede gewasstand in Europa. Dat geldt ook voor de Zwarte Zeeregio. De fysieke prijzen kelderen er flink. Sowieso zijn nog maar weinig kopers actief. De meeste handel is gedaan en op het huidig niveau doen veel landen liever geen zaken. Ze proberen het uit te zingen tot de nieuwe oogst in juni komt.

Amerikaanse akkerbouwers gokken vooral op maïs. Zeker nu het nat blijft in Brazilië, waardoor niet alleen de sojaoogst vertraging oploopt maar ook de inzaai van safringha maïs. De export uit de VS blijft gigantisch, met 4,48 miljoen ton in een week tijd. Het is voor de tweede keer in korte tijd dat zoveel maïs wordt uitgevoerd, vooral naar China. Daarmee heeft het land bijna zijn volledig 'budget' voor dit seizoen al verscheept, terwijl het exportjaar nog 5,5 maand duurt. Niet zo gek dus dat fondsen op de termijnmarkt hun grootste 'long-positie' vasthouden in een jaar tijd, de verwachting is dat de prijs stijgt.

Niet zonder risico
Helemaal zonder risico is de gok op maïs niet. China geeft aan minder afhankelijk te willen zijn van de import van maïs en soja voor gebruik in het veevoer. De vraag is of dit gaat lukken. Afgelopen jaar kampte het land met een slechte eigen oogst. De enorme grondstofhonger komt vooral door wederopbouw van de varkensstapel. Die gaat gepaard met nieuwe AVP-uitbraken. Worden deze omvangrijker, dan kan het de hoeveelheid dieren beïnvloeden, wat weer een direct gevolg heeft voor de grondstofvraag.

De markt voor soja kent genoeg aanknopingspunten om te geloven in een hoge marktprijs. De algehele markt voor plantaardige oliën - zij het sojaolie, palmolie, zonnebloemen- of koolzaadolie - voelt ijzersterk aan. In de VS speelt mee dat Bidens overheid pusht op een groter aandeel biobrandstoffen. Dat sterkt de markt in het geloof dat de prijzen hoog blijven. Dat geloven ook landen die de export van oliezaden belasten, zoals Rusland.