Wat als China met ban op Australische tarwe komt?

De Chinese regering heeft in mei importtarieven ingesteld op brouwgerst uit Australië. De reden hiervoor is onder meer dat China zelf nog grote voorraden van de oude oogst heeft. Opvallend is dat de Chinese regering nu voor de tweede keer in relatief korte tijd een lading gerst uit Australië heeft geweigerd, een paar weken terug ging het om een lading van CBH Group en nu van Emerald Grain. Als gevolg van de weigeringen hiervan gaan inmiddels geruchten dat China een importban wil instellen op verschillende producten uit Australië, waaronder tarwe.

Hoe groot is het probleem?
China heeft met ongeveer 6% niet een heel groot aandeel in de Australische tarwe-export, waardoor het land met een verbod goed weg lijkt te komen. Er zijn nog genoeg alternatieve landen om naar te exporteren. Zo deden eerder al geruchten de ronde dat de Australische oogst de tekorten in de Europese Unie zouden gaan opvullen. De grote tarweproducerende landen in Europa (Frankrijk, Polen, Duitsland, Roemenië en Bulgarije) zien namelijk een fors kleinere oogst als gevolg van de droge zomer. Kortom, veel Australische handelaren zien wel een alternatief voor de export van tarwe.

Dat geldt niet voor de exportmarkt van gerst. Australische handelaren focussen zich namelijk sinds 2010 bijna volledig op China als het gaat om de export van gerst. Voor dit product wordt een probleem een stuk groter geschat. Sinds het moment dat de focus richting China werd verschoven, gaat jaarlijks circa 60% van de totale Australische gerstexport naar China. Voor tarwe ligt dit percentage veel lager. In seizoen 2019/2020 werd zo'n 15% van de totale tarwe-export geëxporteerd richting China, al is dit een uitzonderlijk hoge score. In de jaren daarvoor ging namelijk niet eerder 10% of meer naar de Aziatische grootmacht.

Weinig angst
Daarentegen is het wel zo dat de waarde van de tarwe-export naar China aanzienlijk is gebleven. Afgelopen jaren ging er gemiddeld voor meer dan $300 miljoen dollar aan tarwe richting de Aziatische grootmacht. Daarom is het verliezen van een markt ter grootte van China geen zaak die zomaar onder stoelen of banken wordt geschoven in Australië, zelfs niet wanneer de gevolgen niet heel groot lijken te zijn. De export van gerst blijft overigens nóg belangrijker. Dat komt neer op een gemiddelde van $800 miljoen dollar.

Toch is er onder de Australische handelaren maar weinig angst voor een daadwerkelijk importverbod, omdat China een groot gedeelte van de grondstoffen uit Australië haalt. In 2011 hebben Australische graanhandelaren bijvoorbeeld 64% van de Chinese tarwe-import geleverd. Met andere woorden: de verwachting is dat China zichzelf benadeeld als het daadwerkelijk doorzet met een importverbod op tarwe uit Australië.