3 redenen waarom China de granenmarkt beheerst

1. Australische import
Een van de landen waar China dit exportseizoen veel tarwe inkoopt, is Frankrijk. Het Aziatische land is inmiddels de op 1 na grootste afnemer geworden, na ‘thuismarkt’ Algerije. Ook heeft China recent 9 ladingen met tarwe in Australië aangekocht voor levering tussen maart en mei. Volgens handelaren gaat om het om 500.000 ton in totaal. Wat extra opvalt: de kwaliteit (eiwitgehalte) van Australische tarwe is laag en deze tarwe is op de wereldmarkt zeer hoog geprijsd.

Deze verkoopdeal heeft impact, wanneer je bedenkt dat het Amerikaanse landbouwministerie USDA op een exportniveau van 8,4 miljoen ton rekent voor 2019-2020 in Australië. Deze deal is 6% van dit totaal. Over de hoogte van het exportvolume is veel gediscussieerd. Vooral omdat – na extreme droogte – wordt getwijfeld of het land wel bij machte is om zoveel te exporteren. Vooral het vinden van tarwe met een hoog gehalte eiwit is lastig.

Sojabonen en maïs zijn veel grotere commodities die China jaarlijks aankoopt. Het importquotum van 9,6 miljoen ton wordt bijna nooit volledig gevuld. Voor 2019-2020 schat het International Grains Council dat het land 3,6 miljoen ton afneemt.

2. Het coronavirus
De grondstoffenhandel staat vanwege het Chinese nieuwjaar afgelopen week op een laag pitje. Wat niet helpt, is de uitbraak van het coronavirus, dat zich als een olievlek verspreid en inmiddels ook in Europa is opgedoken. Het drukt de economische groei, wat weer effect heeft op de consumptie en de invoer van onder andere granen. Analisten verwachten dat het virus de rest van de wereld voorlopig in zijn greep houdt. Dit is onder meer direct terug te zien in een dalende koers van ruwe olie.

3. Nakomen van handelsafspraken
Ondertussen wachten analisten en handelaren nog steeds op fysieke actie na het tekenen van de Phase One deal tussen de VS en China. Tot nu toe loopt de exportmotor voor maïs en soja nog steeds niet. De impasse is zeer bijzonder, zo schrijft journalist Jon Hilsenrath van The Wall Street Journal. “China, een 1-partij staat met een communistische achtergrond, zegt dat de vrije markt zijn werk moet doen voor het grondstoffen aan gaat kopen. De VS, een kapitalistische stem, pleit voor ingrijpen door de staat om afspraken na te komen.”

De soja-oogst in Zuid-Amerika is bezig, wat mogelijk een drukkend effect op de wereldprijs heeft. Regen heeft ervoor gezorgd dat de oogst positiever uitvalt dan eerder gedacht, waardoor Brazilië en Argentinië meer product oogsten. Wel is de Braziliaanse oogst vertraagd door droogte eerder dit seizoen.

Nog altijd loopt de Amerikaanse grondstoffenexport ver achter op de prognose, al is deze wel bijna een kwart beter dan in dezelfde periode vorig jaar. De donkerste dagen zijn daarmee wel verleden tijd.