Bedrijfsreportage Nico Rodenburg
'Het mooie boerenverhaal vertellen is belangrijk'
Het akkerbouwbedrijf van Nico Rodenburg kent een bijzondere geschiedenis. Waar het bedrijf 100 jaar terug nog een van de grootste bedrijven op Voorne-Putten was, zijn de kaarten tegenwoordig anders geschud. Rodenburg heeft namelijk andere plannen met zijn bedrijf.
Het bedrijf van de familie Rodenburg is ooit zo’n 100 hectare groot geweest. Door de aanleg van een rijksweg raakte het bedrijf echter 12 hectare grond kwijt en werden de gronden verdeeld over 2 boerderijen. Om voldoende inkomen te houden, besloot de vader van Nico begin jaren ’80 in witlofteelt te investeren. Eind jaren ‘80 werd een dure cel voor de witloftrek gebouwd die zeer modern was voor die tijd.
Witlofdebacle
Op het bedrijf werkte in die periode een aantal man personeel. De witlofmarkt is echter een markt van uitersten. Juist in de tijd dat er door de familie Rodenburg in de witlof werd geïnvesteerd, groeide de witlofproductie in onder meer Frankrijk ook hard. Daardoor zakte de prijs in elkaar, waardoor de witlof weinig opleverde. Uiteindelijk werd besloten te stoppen met de witlof.
| Bedrijfsinfo |
| Nico Rodenburg is de vijfde generatie die op het bedrijf ‘de Onderneming’ boert. Behalve inkomsten uit traditionele akkerbouwgewassen als aardappelen en bieten heeft hij gekozen voor verschillende neveninkomsten. Zo verhuurt hij zichzelf als zzp’er en wil hij de monumentale schuur gebruiken voor educatie en zalenverhuur. |
Op dat moment was Nico Rodenburg 11 jaar. "Ik wist dus nog niet of ik het bedrijf ging overnemen. Voor mijn vader was het daarom een lastige beslissing of hij toch door ging met investeren in bijvoorbeeld akkerbouw. De gemeente wilde op dat moment graag in onze polder ontwikkelingsruimte bieden voor recreatie. Vandaaruit was belangstelling voor een deel van onze grond."
Opnieuw is toen een deel van de grond verkocht. De witlofbewaring werd vervolgens verhuurd voor hortensia’s. Langzamerhand groeide het bewaren van producten voor andere boeren en tuinders uit tot een nieuwe tak van het bedrijf. Ook doordat een schuur die oorspronkelijk voor vleeskuikens was bedoeld uiteindelijk transformeerde in een bewaarschuur.
Ondernemersbloed
Uiteindelijk besloot Nico, die van jongsaf altijd op de boerderij te vinden was, toch dat hij verder wilde met de boerderij. "Ik kwam erachter dat er ondernemersbloed in mij zat, nadat ik eerder voor technische opleidingen had gekozen. Toen bleek dat mijn oudere broer niets met het bedrijf wilde, kreeg ik vrijblijvend de keuze. Of ik het bedrijf in de familie wilde houden."
In 2004 ging hij uiteindelijk in maatschap. Daarnaast werkte hij nog als tekenaar bij onder andere Rumptstad-Steketee en dat tekenwerk heeft hij daarna nog 10 jaar als zzp’er gedaan. Onlangs ben ik daar mee gestopt en doe ik nog wel wat kantoorwerk voor andere boeren, bijvoorbeeld gecombineerde opgaves. Omdat hij geen voltijd boer wilde zijn, brengt dit hem de afwisseling die hij graag wil. "Een hele week op de trekker zitten, vind ik niks."
Investeren in kistenbewaring
"In de schuur die vastzit aan de boerderij bewaarden we tot de overname nog de aardappelen, maar ik wilde moderniseren. We konden de schuur niet aanpassen, omdat het een monumentstatus heeft. Toch wilde ik wel een bewaring, omdat af-land leveren van zware grond lastig is. Toen besloot ik direct maar te investeren in kistenbewaring, omdat dit volgens mij de toekomst is voor de (tafel)aardappelteelt."
Met die kistenbewaring is hij altijd heel blij geweest. "Ik hoef geen inschuurlijn op te zetten en kan alleen laden. Bovendien merkte ik dat ik het puur op productie niet ging winnen en Nedato betaalt een vergoeding voor de kistenbewaring. Ik besloot zoveel mogelijk op kwaliteit in te zetten."
Liever geen kostprijsteler
Rodenburg zag destijds al dat de contractprijzen voor fritesaardappelen niet geweldig waren. "Alleen door kilo’s en lengte kon je een plusje halen, en dat kan op onze zware grond bijna niet. We willen de aardappelen er namelijk op tijd uit hebben. Ook waren er toen nog geen klikcontracten, dus je kon nooit pieken. Ik ging rekenen en kwam er al gauw achter dat de toenmalige €110 per ton niet voldoende was. Het zit niet in mij om kostprijsteler te zijn. Daarom is de keuze voor tafelaardappelteelt denk ik een goede geweest."
Om het bedrijf na de overname rendabel te houden, was het nodig om ook op een andere manier inkomsten te genereren. "Maar ik heb eigenlijk geen groene vingers, dus het paste mij niet om een specifieke teelt op te pakken. Ook ben ik snel ergens op uitgekeken, dus koos ik liever voor verbreding. Uitbreiden in areaal heb ik nooit overwogen."
Daarom besloot Rodenburg met de gemeente te praten. "Ik besefte dat onze boerderij door zijn monumentenbestemming en centrale ligging kansen bood. Toen heb ik de gemeente voor de keuze gesteld. Ik zei dat ik de schuur wel in kon laten storten, omdat ik toch niks aan een verouderde, lege schuur heb. Dat vond de gemeente jammer. Hun voorstel was toen dat ik een plan moest maken, zodat de schuur zichzelf kon bedruipen qua financiën."
Geen boeren meer in iedere familie
"Omdat ik educatie leuk en belangrijk vind, zag ik daarin wel kansen voor de schuur. Ik merk dat er behoefte is aan het vertellen van het verhaal van de Nederlandse akkerbouw. Vroeger had iedereen wel een boer in de familie, maar dat is nu al lang niet meer zo. Toch willen mensen wel weten wat er met hun voedsel gebeurt. Als ze het niet in het echt zien, gaan ze een eigen invulling geven."
"Bij de gemeente sprongen alle lichten op groen, omdat ik wat met educatie wilde en de monumentale schuur een vervolgfunctie gaf. Maar goed, van alleen educatie word je financieel niet veel beter. Toen besloot ik dat de schuur behalve de educatieve bestemming ook een vergaderlocatie moest worden. Op die manier kan ik het mooie verhaal vertellen en er wat mee verdienen."
Verdienen met educatie
Ook op het gebied van de educatie ziet Rodenburg nog wel een verdienmodel. "Ik denk er bijvoorbeeld aan om bezoekers zelf hun aardappelen te laten oogsten en misschien een proeverij op te zetten in samenwerking met bedrijven uit de buurt. Bezoekers betalen immers een stuk beter dan de reguliere afzet."
Anne Jan Doorn
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.