Amerikaanse boeren hebben meer belangstelling voor zonnepanelen dan voor het verkopen van CO2-rechten. Zo'n 2,6% van de ondervraagde boeren heeft een overeenkomst voor zonnepanelen, terwijl 1% deelneemt aan het nieuw opgezette CO2-rechten systeem
Dit blijkt uit de zogeheten Ag Economy Barometer van de Purdue universiteit in West-Lafayette, Indiana. De vergoeding voor het opslaan van CO2 in landbouwgrond is voor veel boeren te laag. Bedragen die genoemd worden liggen op maximaal $20 per acre (circa €42 per hectare). Daarvoor moeten boeren in veel gevallen hun huidige werkwijze aanpassen. Een kleine daling in de opbrengst van belangrijke gewassen als maïs en soja doet de winst van CO2-rechten verdampen. Bovendien zijn veel ondernemers huiverig om zich nu al voor langere tijd vast te leggen.
Zonnepark versus gewas
De bedragen die worden betaald voor het huren van grond voor zonnepanelen zijn aanlokkelijker. Van de deelnemers aan het onderzoek kan 32% de grond voor maximaal $500 per acre (circa €1.050 per hectare) verhuren. 27% heeft zelfs een aanbod gekregen van $1.000 per acre (circa €2.100 per hectare) of meer. De vergoedingen voor zonneparken liggen veel gevallen boven het verwachte saldo van de belangrijke akkerbouwgewassen.
In Nederland is de situatie enigszins vergelijkbaar met de VS, alleen hier zijn nauwelijks commerciële partijen die CO2-rechten aanbieden. Eén van de grote obstakels voor een grootschalige introductie is het verdienmodel voor de boer. En net als in de VS bieden ontwikkelaars van zonneparken huurprijzen aan die kunnen concurreren met de saldi van veel akkerbouwgewassen. De prijzen liggen in Nederland wel beduidend hoger, variërend van circa €5.000 tot €7.500 per hectare.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.