Opinie Pascal Philipsen
Waardeer de mensen met cruciale beroepsgroepen
Wat hebben we het toch allemaal voor lief genomen. Kijkend naar de lijst van ‘cruciale beroepsgroepen’ die recentelijk aan het licht kwam, is te zien wie en wat relevant is. Mensen en vitale processen die een samenleving draaiende houden, komen ten tijde van crisis bovendrijven.
Op dit overzicht géén klimaatactivist of accountant om maar eens wat te noemen. Wel zorg, hulpverlening en de voedselketen met onze boeren als middelpunt. Trots dat ik er deel van mag uitmaken.
De wereldwijde pandemie corona is een regelrechte ramp voor onze economie en veiligheid. We moeten 1,5 meter fysieke afstand houden van elkaar om besmettingsgevaar te voorkomen, maar nemen zo langzamerhand ook afstand van bestaande structuren en zekerheden. Iets wat angst inboezemt en onze wereld op z’n kop zet.
We zijn allemaal getroffen door deze ingrijpende gebeurtenis, ook de mensen die nog steeds hun schouders ervoor ophalen en het onder een normale griep scharen. De uiteindelijke omvang van menselijk en financieel leed is ongewis.
Helpen
Nog maar enkele weken geleden was COVID-19 een Chinese ver-van-mijn-bed-show, vervolgens een Italiaanse aangelegenheid en ondertussen zijn wij ook ondergedompeld in bijna dagelijks aangescherpte maatregelen om dit bijzondere en hardnekkige luchtwegvirus in te dammen. Een tijdelijk kluizenaarsleven van een ieder als middel om onze zwakke en oude medemens te behoeden voor een vroegtijdige dood. Bizar en onwerkelijk.
Ik keek wel eens Amerikaanse films over virusuitbraken en de vreselijke gevolgen. Ter amusement. Mensen werden teruggeworpen op hun eigen menselijkheid. Door elkaar te helpen, kwam het tot een goed einde. Niet vanwege de horror, maar door deze prachtig in beeld gebrachte medemenselijkheid keek ik de film uit. Nu zitten we allemaal in deze foute film en hopen ook op een slot naar tevredenheid.
Net zoals in die films zorgen mensen in het echte leven nu voor elkaar. Het woord ‘helpen’ krijgt weer zijn echte waarde terug. Geen hulp in de vorm van geld -met 1 druk op de knop- overmaken aan mensen in nood aan de andere kant van de wereld. Maar echt helpen zoals onze grootouders deden ten tijde van oorlog. Omdat ze elkaar nodig hadden en nu weer. Ondanks de fysieke afstand tussen buren, kennissen, collega’s en dierbaren zijn we bereidwillig om er voor elkaar te zijn.
Sociale chromosomen
Deze ingrijpende en grimmige periode is vreselijk en hopelijk is een ‘goed einde van dit verhaal’ snel in zicht. Daarentegen zijn de positieve contouren van alle narigheid die zich aftekenen bijna inspirerend. Hulpvaardigheid en solidariteit vieren ten tijde van crises hoogtij. We beseffen ons wat echt belangrijk is. Geen voetbal, niet een kunstbeurs en geen Eurovisie songfestival.
We realiseren ons weer waar een samenleving echt op is gebouwd. De vanzelfsprekendheid is er inmiddels bij de meesten vanaf. Laten we, wanneer het corona-stof is neergedaald, die nuttige en bruikbare waarden hoog in het vaandel blijven dragen. Sowieso is onze samenleving veranderd als we deze gezondheidscrisis te boven komen. Dat kan niet anders. Maar hopelijk wel positief veranderd. Menselijker en gewaardeerd.
Laat deze absurde tijd niet voor niks zijn. Dat COVID-19 als pandemisch virus ons aller individualistische DNA heeft verrijkt met sociale chromosomen. Klinkt wellicht wat zweverig, maar kan gewoon door mensen met cruciale beroepen te waarderen. Goede zorg komt immers niet aanwaaien, kennis en passie in kinderen stoppen is geen instant-goocheltruc en betaalbaar voedsel van hoge kwaliteit groeit niet van de lucht.
Pascal Philipsen
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.