In de VS draaien de campagneteams overuren. Trump stond frites te bakken bij McDonalds en Harris gaf een interview bij Fox-News. De plannen waar beide kandidaten voor staan, raken haast onder gesneeuwd en je zou bijna vergeten dat het gaat om de volgende president van de VS. De handelspolitiek waar beide kandidaten voor staan zijn desalniettemin opmerkelijk.
Met nog een paar weken te gaan tot de presidentsverkiezingen in de VS kunnen we de conclusie trekken dat beide kandidaten geen warm pleitbezorgers zijn voor de vrijhandel. Van Trump is algemeen bekend dat hij bijvoorbeeld een brede importheffing wil instellen op producten uit China. Op het nieuws dat John Deere mogelijk productie over wil hevelen naar Mexico stelde Trump een importheffing van 200% voor.
Onder Trumps vorige periode als president werd overigens United States-Mexico-Canada Agreement (USMCA) de opvolger van het Nafta-verdrag goedgekeurd. Harris was in 2020 een van de 10 senatoren (van de 100) die tegen dat verdrag stemde. Volgens Harris is er onvoldoende aandacht voor klimaatverandering in het verdrag en die kritiek herhaalde ze recent nog. Suzanne Clark voorzitter van de Amerikaanse Kamer van Koophandel sprak bij Bloomberg zelfs over 'twee presidentskandidaten die anti-handel zijn'.
Dealmaker
De EU is zich ondertussen aan het ingraven tegen eventuele Amerikaanse handelsbarrières. Trump dreigt bijvoorbeeld met heffingen tegen de Europese - meer specifiek de Duitse auto-industrie - in te voeren mocht hij opnieuw in het Witte Huis komen. Europa wil een herhaling van wat er tijdens Trumps vorige ambtstermijn gebeurde met staal voorkomen. Het draaiboek om direct met tegenmaatregelen te komen, ligt al klaar in Brussel, zo laten verschillende bronnen doorschemeren.
Of het zo een vaart loopt, is overigens een tweede. Naast de USMCA sloot Trump tijdens zijn presidentschap deals met Zuid-Korea, Japan en China. Diep van binnen is Trump toch een 'dealmaker' volgens verschillende analisten.
China
De Amerikaanse bonden van maïs- en sojatelers de NCGA en de ASA zijn niet bezig met een handelsoorlog met Europa. Zij trekken vooral aan de bel over een mogelijke handelsoorlog met China. Als China de handelsovereenkomst van 2020 overboord zet en de oude tarieven instelt raken Amerikaanse akkerbouwers een belangrijke afzetmarkt kwijt. Daar een vervanger voor vinden zal niet lukken waarschuwen de bonden. Lachende derde worden dan Brazilië en Argentinië. Daar is nog ruimte om de productie te laten groeien en zij zullen maar wat blij zijn het gat in te vullen dat de VS laat vallen mocht het niet meer naar China kunnen exporteren zo betogen NCGA en ASA.