Onrust in Afrika doet de handel geen goed

Frankrijk was ooit de grote koloniale mogendheid in West-Afrika. Hoewel de voormalige koloniën al lang en breed zelfstandig zijn had Frankrijk nog altijd een vinger in de pap. Denk bijvoorbeeld aan munten die nog gekoppeld zijn aan de euro, (uranium)mijnen die nog voor een belangrijk deel door Franse bedrijven worden geëxploiteerd of militaire acties in de laatste jaren tegen Boko Haram en Islamitische Staat. Tel daarbij op Rusland, dat om diverse redenen steun probeert de verwerven in de regio, en je hebt een cocktail die bepaald niet gunstig is voor de continuïteit.

Neokolonialisme blijft een heikel thema in de Afrikaanse politiek waar sommige dankbaar gebruik van maken. Verschillende West-Afrikaanse landen bungelen onderaan de lijstjes als het gaat om welvaart en veiligheid en wat is er dan makkelijker dan de voormalig kolonisator daar de schuld van te geven. Handige generaals spelen in op de sentimenten die onder het volk leven en doen onder het mom van vernieuwing een greep naar de macht. Hoeveel steun deze leiders hebben onder het volk, dat blijft onduidelijk. Democratische verkiezingen staan doorgaans niet boven aan het prioriteitenlijstje. En ook niet onbelangrijke deze hoge militairen zijn vaak een elite op zichzelf die niet zelden het contact verloren zijn met de gewone man waarvoor ze zeggen op te komen.

Belangrijke handelspartners
Het klinkt misschien als een ver-van-mijn-bed-show zo'n opsomming over de ontwikkelingen in West-Afrika. Toch is de regio voor de Europese export niet geheel onbelangrijk. In 2022 exporteerde de EU €42,8 miljard aan goederen naar West-Afrika volgens de data van Eurostat. Food is in die export een belangrijke categorie. Voor West-Afrika is de EU de grootste handelspartner en andersom is West-Afrika voor de EU de belangrijkste regio als het gaat om investeringen op het Afrikaans continent. De onrust in verschillende landen aldaar doet de handel bepaald geen goed. De statistieken van Eurostat lopen natuurlijk achter, dus het is lastig daar nu al concrete getallen aan te koppelen. Vanuit sommige bronnen hoor je wel dat er terughoudendheid is om goederen te leveren. Betalingen zijn altijd al lastig omdat sommige landen de uitstroom van harde valuta willen beperken en dat probleem wordt alleen maar groter, nog los van de extra risico's rondom inklaring, transport en noem meer op.