Van de 4,4 miljoen ton soja die in 2020 in Nederland aankwam, was bijna de helft afkomstig uit Brazilië. Dit is een herkomstland met een groeiend aandeel in de mondiale sojahandel, maar Nederland importeert de laatste jaren ook steeds meer vanuit andere bestemmingen, zo blijkt uit cijfers van het CBS.
De import vanuit de Verenigde Staten daalt wel al jaren achtereen, maar de VS zijn nog altijd het tweede herkomstland voor soja die in Nederland aankomt. Canada is een leverancier in opkomst, met (nog ver daarachter) Oekraïne. Bij doorvoer van sojabonen is Duitsland de belangrijkste afnemer.
De invoer vanuit Brazilië is volgens het CBS dit jaar verder gestegen, en nogal sterk. In de Nederlandse soja-importen zit evenwel geen gestaag stijgende lijn. Net als de waarde van de invoer, schommelt ook het volume van jaar op jaar.
Dit heeft heeft te maken met de prijs ten opzichte van mogelijk concurrerende producten en met de beschikbaarheid. Vanzelf speelt ook de vraag een grote rol.
Soja na verwerking vaak niet meer te traceren
De soja wordt na aankomst in Nederland in de meeste gevallen gecrusht in oliemolens in de havens van Amsterdam en Rotterdam. De soja-olie, het meest waardevolle deel, wordt vooral gebruikt voor de cosmetische industrie en humane voeding. Het grootste deel daarvan is na verwerking niet meer te traceren, omdat het opgenomen is in een samengesteld product. Een klein deel, goed voor een exportwaarde van zo'n €200 miljoen per jaar, wordt nog wel als olie geëxporteerd.
Een andere stroom is die van het sojameel, dat ook deels wordt verwerkt in allerlei voedingsmiddelen, waaronder vegaburgers.
Veevoer onder de radar
De stroom sojaproducten voor de veevoerindustrie is sinds ongeveer 2012 onder de radar verdwenen, zo meldt het CBS. Bij gebrek aan respons van bevraagde partijen zijn hierover geen data meer ingezameld. Tot 2012 ging het om jaarlijks enkele honderdduizenden tonnen sojaschroot en andere soja-bestanddelen die om welke reden dan ook niet voor humaan gebruik zijn aangewend.