Nu het Verenigd Koninkrijk de banden met de Europese Unie heeft verbroken ontstaat hernieuwde interesse voor de Commonwealth landen. Oud-koloniën, 54 in totaal. Momenteel wordt gewerkt aan een vrije handelsovereenkomst met Australië. Die valt vooral bij de agrarische sector niet in goede aarde. Boeren vrezen overspoeld te worden met goedkope rietsuiker en rundvlees die niet matcht met hun productiestandaarden.
Naast de teelt van suikerbieten is het Verenigd Koninkrijk de grootste Europese importeur van rietsuiker. Een handelsverdrag met Australië zorgt ervoor dat het land zonder restricties suiker kan exporteren naar het VK. Dat is killing voor de bietentelers, zo zegt de belangenbehartiger. "In handelsdeals tussen Australië en Japan of de VS bleef er een importtarief aanwezig voor Australische suiker", weet Michael Sly van belangenbehartiger NFU Sugar. "Het zou vreemd zijn wanneer er een nultarief komt voor export naar het VK.
Meer rietsuiker
Tate & Lyle, gevestigd in Londen, is het bedrijf dat profiteert van deze potentieel lucratieve handelsdeal. De Britse handelsminister Liz Truss hoopt half juni een handtekening onder dit handelsverdrag te krijgen. Tate & Lyle hebben onder de oude EU-regels altijd dure rietsuiker moeten kopen waardoor raffinage ervan soms verliesgevend werd. Nu de bietsuikerindustrie niet langer met een importtarief wordt beschermd hoopt het bedrijf te profiteren van goedkope suiker op de wereldmarkt, zoals die uit Australië.
Als het aan Sly en zijn collega-telers ligt komt het niet zover, maar vooralsnog toont Truss weinig animo om aan hun eisen tegemoet te komen. Waarom ze dat wel moet doen legt Sly uit: "Australische suikerriettelers hebben meer dan 30 werkzame stoffen om over te beschikken voor de gewasbescherming. Die zijn in het VK allemaal niet toegelaten. Hiervan zijn er zelfs 13 actief teruggetrokken en verboden. Het is niet verdedigbaar om deze suiker te importeren terwijl Britse telers nauwelijks mogelijkheden hebben om zo efficiënt mogelijk te telen."
Afname van import
Het is niet voor het eerst dat Australische suiker naar het VK komt. In de jaren 70 was driekwart van alle suiker in het land afkomstig van rietsuiker. Met toetreding tot de EU in 1973 veranderde dat en daalde het aandeel van Tate & Lyle tot een kwart. British Sugar en zijn bietsuiker nam de rest voor zijn rekening. Het tariefvrije quota van Australië bedraagt momenteel 9.900 ton voor de gehele EU, op een totaal van 18 miljoen ton geïmporteerde suiker op jaarbasis. Australische suiker is – vanwege de enorme afstand – erg duur om te importeren voor Europa. Daartegenover staat dat het kwalitatief erg goed is.
Afgezien van voordelen op het gebied van gewasbescherming zijn er meer zaken die in het voordeel spelen van Australiërs. De grond heeft weliswaar een lager leverend vermogen, maar is wel in grote mate beschikbaar tegen zeer lage kosten. Grote veebedrijven kunnen zeer competitief rundvlees produceren en exporteren. Britse vleesveehouders staan daarom eveneens niet te springen om een vrijhandelsverdrag. Daarbij wordt ook hier getwist over de productiestandaarden en of deze de strikte regels in het VK matchen. Zo is het in Australië nog steeds toegestaan om groeihormoonversterkers toe te dienen, al zegt de Britse overheid dat import van rundvlees op basis van hormoonversterkers ook onder een vrij handelsverdrag niet is toegestaan.
Importeren duurzaam?
Naast de discussie rond productiestandaarden zijn er organisaties die vraagtekens zetten rond het importeren van voedsel over een afstand van duizenden kilometers. Toch zeggen ze daarbij wel dat import nodig is omdat het VK niet zelfvoorzienend is. Het is daarom zoeken naar een duurzame manier om goederen naar het Europees continent te krijgen. De Australiërs zelf zien ondertussen alleen maar kansen. Volgens verschillende productieorganisaties zijn de productiemethodes prima verdedigbaar, wordt hard gewerkt aan CO2-neutrale landbouw en is het voor beide landbouwsectoren juist een enorme kans.
Blauwdruk voor toekomstige overeenkomsten
De handelsdeal tussen beide landen is significant in meerdere opzichten. Het kan namelijk als blauwdruk dienen voor toekomstige overeenkomsten tussen het VK en landen in Azië, Latijns Amerika en Oceanië. Daarnaast is het een test voor de Britse politiek en landbouwsector om uit te vinden hoe producten kunnen worden geïmporteerd zonder dat daarbij de sector in eigen land kan worden geschaad. De komende 10 dagen wordt waarschijnlijk hard gewerkt aan de details van deze deal. Komen er bijvoorbeeld quota's of blijven alle tarieven op 0? Voor akkerbouwers, rundvee- en schapenhouders in het VK wordt het d'r op of d'r onder.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.