Meer nieuws

De uiennoteringen op de regionale beurzen deden deze week een stapje omlaag. De matige stemming onder sorteerders dringt ook door bij telers en sommige worden wat nerveus. De exportcijfers vallen dan weer niet tegen, helemaal als je ze vergelijkt met vorig seizoen.

Er mag dan wel veel geklaagd worden over de vraag naar Nederlandse uien, de export blijft redelijk stabiel. In het meest recente exportcijfer over de eerst volle week van februari is er zelfs sprake van een opleving.

Het hapert in de uienexport en dat trekt de hele gemoedstoestand in de markt naar beneden. Handel wordt maar beperkt gedaan en er wordt wat af gesomberd. Toch blijven de prijzen heel aardig in de benen. Zowel in de baal als op de teler. Er zitten veel tegenstrijdigheden in de markt.

Aanbod van matige peen die weg moet hangt als een grauwe sluier boven de peenmarkt. Samen met een matige export helpt dat de stemming niet. Dat wil niet zeggen dat er later in het seizoen geen opleving komt; maar eerst hierdoorheen.

Het is weleens drukker geweest in de uienhandel. Europese landen moeten het doen voor de Nederlandse export en die houden de boot nog een beetje af. Het effect daarvan is ook wel te merken in de handel op de telers. Voor direct wordt alleen gedaan wat noodzakelijk is door verpakkers en op termijn durft men niet in te stappen op prijzen die telers vragen.

Het is de laatste weken lauwtjes op de uienmarkt. De exportcijfers die enkele weken achterlopen bevestigen de gematigde stemming onder sorteerders. De uitvoer blijft stabiel en is niet echt om over naar huis te schrijven.

Het gaat momenteel net even wat stroever op de biologische peenmarkt dan de afgelopen maanden. Het verschil in kwaliteit, dat behoorlijk uiteenloopt, blijft het belangrijkste onderwerp. Op termijn zijn er genoeg kansen voor goede peen. De biologische tafelaardappel- en gele uienmarkt blijft stabiel.

Het is vlees noch vis in op de uienmarkt. Vooral de  sorteerders zijn niet heel optimistisch. Angst dat de markt wegzakt is ook weer niet echt aanwezig. Om de culinaire termen te blijven: de uienmarkt staat op een laag pitje te pruttelen.

Taai, stroef, stug, stroperig allemaal termen die voorbij kwamen om de peenmarkt te duiden deze week. Kopers en verkopers weten gewoon niet bij elkaar te komen. Het resultaat is dat er in de praktijk heel weinig wordt verhandeld.

Goes baarde opzien deze week met de prijs de beurs op het bord zette. Verschillen zijn groot in de huidige markt en het is maar net hoeveel vertrouwen de teler heeft, op meerdere fronten. In rood is €1 de magische grens. Verkopers vragen dat wel, maar kopers zijn nog erg voorzichtig.

Afrikaanse landen zijn minder aan de markt voor de Nederlandse uien. Daar voor in de plaats zien we verschillende Europese bestemmingen hoger op de lijst verschijnen. Spectaculair veel uien gaan alleen niet weg.

Mondjesmaat trekt de vraag naar Nederlandse uien vanuit Europa aan. Het gaat alleen niet in de mate waarin sommige sorteerders dat graag zouden zien. Dat maakt dat de stemming er nog niet echt in wil komen.

Stemming is en blijft een ongrijpbaar iets. Een paar weken terug blaakten telers van vertrouwen, maar die positieve verwachtingen hebben een deukje opgelopen. Voor op de lange termijn kan er zeker nog wat moois in het verschiet liggen, maar voor de directe verkoop is de peenmarkt stug.

Telers die twijfelen of ze de uien tot (ver) in het voorjaar kunnen bewaren informeren steeds meer naar de verkoopmogelijkheden bij afnemers. De echte langbewaarders houden de deur stevig dicht. Het geleidelijk aantrekken van de vraag uit Europa geeft die groep telers vertrouwen.

Met de trend van magere exportweken is gebroken. In week drie kwam de export eindelijk weer eens ruim boven de 20.000 ton. Of het lek daarmee boven is, dat is een tweede. Afrika blijft namelijk nog wel erg dominant.