Angst om uien te duur te kopen overheerst

In een opgaande markt kan iedereen zaken doen, maar in een neergaande markt wordt het kaf van het koren gescheiden. Plantuien zijn vaker een moeilijke markt zo gauw de zaaiuien op de markt komen. Voor goede plantuien is nog wel markt maar zit er ook maar iets aan dan blijft al snel alleen de industrie nog over. Haast om voldoende zaaiuien vast te leggen voelen kopers helemaal niet. De vroeg in het seizoen opgeschreven uien zijn achteraf te duur gebleken en kopers schatten de kans de prijzen nog wat verder zakken kennelijk groter in dan dat de markt stapjes omhoog gaat zetten.

Weggeven kan altijd nog
Telers met zaaiuien hebben op hun beurt weinig zin om voor er goed en wel gerooid is al zaken te doen onder kostprijs. Weggeven kan altijd nog, of anders verzin ik wel wat om ze tijdelijk op te slaan, zo klinkt het. Daar schuilt wel het gevaar in dat er lang een dwingend aanbod van uien boven de markt blijft hangen. Dat staat nog los van de uien die omwille van kwaliteit niet lang bewaard kunnen worden. Die zitten er dit seizoen waarschijnlijk ook meer dan gemiddeld tussen door het natte groeiseizoen.

De export loopt op zich helemaal niet slecht voor deze tijd van het jaar. Het meest recente exportcijfer vertekent wat door een boot voor Senegal, maar verschillende sorteerders geven aan deze week leuk werk te hebben. Opvallend is de grote verscheidenheid in bestemmingen. Midden-Amerika, Israël, wat Azië en Afrika: over praktisch heel de wereld zitten kopers voor de Nederlandse uien. Ivoorkust trekt best hard aan de Nederlandse uien, maar voor het mooie zouden er nog één of twee van de bulkafnemers bij moeten komen. We missen Senegal, is een opmerking die regelmatig voorbij komt. Wanneer Senegal de grens nu precies openstelt voor buitenlandse uien is tijdens schrijven van dit artikel nog niet bekend.

Polen pakt aan
Wat ronduit positief is, is dat Polen best goed aan de markt. De Poolse industrie pakt als vanouds bijna de rol van bezemwagen op voor de uien met een verhaaltje. Verschillende sorteerders geven aan dat ze echter ook het nodige bigbag-werk doen voor Poolse afnemers. De een denkt dat ze willen profiteren van de relatief lage prijzen in Nederland, om zo eigen voorraad te sparen, terwijl anderen daar een teken in zien dat er meer loos is met de uienoogst in Polen dan wij vermoeden.

De baalprijs stabiel krijgen lukt ook deze week niet. De DCA-notering Baalprijs Uien doet weer een stapje terug en loopt van €16 tot €22. Klanten wachten zo lang mogelijk met bestellen, want de prijs kan nog weleens dalen en sorteerders komen scherp door de bocht om de order maar binnen te slepen. Dat is de vicieuze cirkel waar we nu al weken in zitten en maar niet uitkomen. Op zulke momenten werk de grote sorteercapaciteit en de onderlinge concurrentie die we daardoor in Nederland hebben tegen ons. 

Lees hier de toelichting van DCA Market Intelligence op de nieuwe noteringen.