Dalende markt brengt nieuwe dynamiek op gang

Na een vlotte start de eerste helft van het seizoen (terecht of niet) hangt de vlag er nu anders bij. Eind vorige week begin deze week waren er wat paniekverkopen bij telers. Het 'zorg maar dat ze weg gaan en prijs zien we later wel'-aanbod is ook weer net zo snel opgedroogd als dat het kwam. Het is wel slikken voor telers. Tot een maand of anderhalve maand werd er €50 gevraagd. Inmiddels wordt de helft, namelijk €25 geboden. De voet lijkt van de rem voor wat betreft prijzen, maar de koppeling blijft ingetrapt en het gaspedaal is nog heel ver weg. Het blijft wel een echte kopersmarkt.

Zakendoen in een dalende markt brengt altijd een hele andere dynamiek met zich mee dan in een stijgende markt, om het netjes te formuleren. Scherper gezegd: als het loopt is er zelden gedoe over kwaliteit en als het niet loopt wordt (door sommigen) gezocht naar een reden voor afkeur. Als je het op de man af vraagt aan een sorteerder zijn het 'de concullega's die dat doen'. Als je alles naast elkaar legt doet bijna iedere verwerker die posities inneemt daar in meer of mindere mate aan mee. Met uien die op termijn gekocht zijn voor €40 tot €50 voor levering maart en een baalprijs die daar totaal niet mee correspondeert is het natuurlijk de kat op het spek binden. Mede omdat het over serieuze bedragen gaat gaan telers er fel in als er wordt getwijfeld over de correctheid van de tarrering.

Wat zou er nog zitten?
Het ander grote thema op de uienmarkt blijft de matige export in verhouding tot de voorraad. Tussen de CBS-opbrengstraming en de KCB-exportcijfers zit vrijwel altijd ruis. Deels door telers die direct zaken doen met een buitenlandse koper waardoor de uien wel in de cijfers zitten van het CBS maar niet in die van het KCB. Andersom worden uien die door Nederlandse exporteurs in de grensregio buiten Nederland zijn gekocht in de KCB-cijfers meegenomen. Hoe het ook zij, als we de export tot en met week 9 naast de opbrengstraming leggen, moet er nog een hoeveelheid uien weg die vergelijkbaar is met de oogstjaren 2015 en 2016. 2016/2017 was wel een heel extreem jaar, maar de trend van dalende prijzen zouden we dit seizoen ook best eens kunnen blijven volgen.

De DCA-notering Baalprijs Uien doet ook deze week weer een stapje terug. Het zijn vooral de kleinere maten middels waar sorteerders mee leuren. Aanbod van grote maten en dan vooral supers houdt niet over. Door prijsdruk in de middels en drielingen worden grove en supers mee omlaag getrokken.

Lees hier de toelichting van DCA Market Intelligence op de nieuwe noteringen.