De uienmarkt wil nog niet echt in beweging komen. Telers met goede uien houden de schuur dicht. Sorteerders twijfelen welke richting de markt kiest en zijn niet zo happig dat ze persé uien willen kopen. Iedereen staart naar elkaar zonder dat er veel gebeurt.
In de exportcijfers springt het huidige seizoen er niet uit. Na een paar seizoenen waar records werden gebroken is dat even wennen. Er wordt misschien wel gemord door sommige sorteerders dat het niet druk is, maar tot een paar seizoenen geleden vonden we 30.000 ton per week heel normaal. Kwaliteit blijft naast de export het thema op de uienmarkt. Veel van de partijen die nu worden verhandeld brengen wel een verhaaltje met zich mee. Sorteerders hebben de tijd om een mindere box mee te pakken en als je het een beetje handig doet, is daar ook wel marge op te maken. Zo een partij klaar maken voor bestemmingen zoals bijvoorbeeld Indonesië, Maleisië of Zuid-Europa is nogal een gok, waarbij je je moet afvragen of dat het risico überhaupt waard is.
De DCA-notering Baalprijs Uien blijft wat onder druk staan al is het lastig een goede afspiegeling van de markt te geven door verschillen in kwaliteiten en extra eisen die bepaalde bestemmingen vragen. Over het geheel genomen blijven de grove en supers aardig stabiel laag in de €40. In middels en drielingen loopt het wat moeilijker. Normaal trekt Afrika aan deze maten, maar daar houden ze zich deze weken net even te rustig voor de Nederlandse exporteurs.