Spreiding in kwaliteit maakt uienhandel lastig

Het weer werkt redelijk mee voor de uienoogst, maar er moet ook na deze week echt nog wel wat gebeuren. De kwaliteit is ondanks dat we al relatief laat in het jaar zitten niet per definitie slecht. De kleur is er misschien wel een beetje af, maar er gaan nog genoeg goede uien naar binnen. Toch zitten er ook telers tussen die erg twijfelachtige uien naar binnen rijden. Die zouden de komende weken weleens van een koude kermis thuis kunnen komen. Zeker als er zuur of fusarium inzit en het lukt niet ze echt in te drogen, is daar hoegenaamd geen markt voor. De Poolse industrie die vorige seizoen een heel hoge bodem in de markt legde, is nu wel koper maar op heel andere prijsniveaus.

Dat er uien af gaan vallen de komende weken kun je haast wel een zekerheidje noemen. En dat maakt sorteerders, handelaren en speculanten voorzichtig. 'Maar even een paar weken wachten tot ze goed droog zijn en dan maar eens zien wat er in de schuur zit', zeggen verschillende kopers. Sommige afnemers zouden overigens best wat willen doen, maar dan liggen vraag- en biedprijzen vaak wel een heel eind uit elkaar. Voor €40 op november wil de teler bij wijze van spreken wel, maar de sorteerder niet. En naar €40 op maart heeft de sorteerder wel interesse, maar krijg je de teler weer niet mee. Dat er waarschijnlijk nog wel kansen komen, daar zijn de meeste spelers op de uienmarkt het overigens wel over eens. Maar veel hangt af van wat er de komende weken gaat gebeuren. Het geld van de eerste uien die dit seizoen naar Afrika zijn gestuurd, moet onderhand binnenkomen en lukt dat of niet? En wat gebeurt er met de slechte Nederlandse uien, verdwijnen die snel van de markt of blijft dat etteren?

Extra werk moet wel betaald worden
Sorteerders moeten het momenteel niet van het stampwerk hebben. Als er een boot voor Afrika ligt dan is het drukker, maar verder is het vooral los containerwerk voor veel sorteerders. Dat hoeft helemaal niet slecht te zijn, maar is wel even schakelen na een paar seizoen met gigantische exportcijfers in deze periode. Slim schuiven met de maten voor optimaal rendement en voldoende aandacht besteden aan het sorteren en klaarmaken maakt het verschil in wat er onder aan de streep overblijft. Een net wat minder partijtje dat vorige jaar linearecta naar Polen gedaan zou zijn, wordt nu tussen de bedrijven door weer eens meegepakt door de Nederlandse sorteerders. Door net iets meer marge is die ruimte er.

De DCA-notering Baalprijs Uien blijft wat onder druk staan. Afhankelijk van de klanten van een sorteerder wordt er wat geschoven met de maten. De een kan door op 50-70 te sorteren een plusje op zowel de middels als drieling realiseren en neemt dan maar op de koop toe dat er nauwelijks grof uit een partij komt, terwijl een ander juist grof wil hebben en dan maar een concessies op de drielingen doet. Alles door elkaar genomen zit de gemiddelde baalprijs rond of net iets onder de €45.