Stalen zenuwen zijn een vereiste op de uienmarkt

Een teler zal eens knarsetandend terug denken aan toen hij voor €50 zijn uien van de hand deed, maar als je naar het langjarige gemiddelde kijkt is dat gewoon een wereldprijs. En ook de beursnoteringen deze week met €80 aan de bovenkant op Emmeloord en €85 op Middenmeer zijn ronduit hoog te noemen. Als je niet beter wist zou je zeggen: geen vuiltje aan de lucht. En toch zijn er spelers op de markt waar het rotsvaste vertrouwen in de markt - dat typerend is voor het huidige seizoen - wat aan het afbrokkelen is. 'Met die €1 is de markt opgeblazen en dat moeten we nu als het tegen zit bekopen', klinken de pessimistische spelers.

De plotselinge prijssprong van een week of vijf terug heeft een schokgolf door de markt doen gaan die aan de Oost-Europese en overzeese kopers niet voorbij is gegaan. Waar tot een paar weken terug bijvoorbeeld Poolse kopers veldgewas bij de boer laden voor zeg €70 bruto is netto, is die vraag wel een heel eind stil gevallen. En bij de huidige baalprijs en de stabilisatie in de markt zeggen kopers van gesorteerde uien ook niet meer 'doe maar een vracht extra voor de zekerheid'. Daaruit kunnen we de conclusie trekken dat de hoge uienprijzen niet bepaald als smeerolie voor de handel werken.

Ratio of emotie?
Fundamenteel is er eigenlijk niets wezenlijks veranderd op de uienmarkt. Dat zorgt voor een tweedeling. Aan de ene kant staan de sorteerders met veel vast relaties en die het moeten hebben van de uien in het hogere segment. Die lijken niet zo benauwd voor wat er nu gebeurt. Het seizoen is nog niet over en even een paar lauwe weken om de voorraad te sparen komt eigenlijk niet verkeerd uit, zo is de gedachte. De sorteerders die meer in het los vast werk zitten, al dan niet voor bureauexporteurs, beleven de markt net even anders. Deze groep is eerder geneigd aan de prijzen te sleutelen om net een extra order binnen te slepen.

Een andere factor die de stemming dempt is dat er best wat zaken zijn gedaan op levering maart of begin april. Sorteerders kunnen vaak nog wel wat schuiven maar sommige speculanten staan voor het blok en moeten van de uien af. Dat extra aanbod (en dan hoeft het geeneens om grote volumes te gaan) geeft in een weinig vragende markt van het moment een drukkend effect. De andere kant van het verhaal is wel dat de vijver met beschikbare uien kleiner wordt en het aantal sorteerders, telers en speculanten actief op de markt slinkt. Al met al neemt de volatiliteit eerder toe dan af op de uienmarkt. En dan hebben we het nog geeneens gehad over het aanbod van buiten Europa. Kiest de Egyptische boer bijvoorbeeld om bunders te rooien of kijkt hij meer naar de tonnen?

De DCA-notering Baalprijs Uien doet een klein stapje terug deze week. De verschillen tussen sorteerders zijn daarbij groot. Alle maten door elkaar genomen zit de gemiddelde baalprijs ergens achter in de €80 per 100 kilo.