Uientelers en verwerkers zitten niet op één lijn

Het als laatste gepubliceerde exportcijfer (week 11) is met 16.243 ton het laagste exportcijfers van dit jaar. Desondanks loopt de export nog steeds uit op het recordseizoen 2020. Momenteel is de exportvraag groter dan in week 11. Hierbij zijn het voor de bekende bestemmingen uit Afrika, Groot-Brittannië en Zuid-Europa die vraag hebben naar Nederlandse uien. Daarnaast is er vanuit Polen de laatste twee weken ook weer volop vraag.  

Op de boer wilt de handel nog niet echt losbarsten. De stemming zit er onder telers weer goed in en ze geven de uien uit handen voor hoge prijzen. Verwerkers willen vooralsnog niet meegaan met significante prijsverhoging, omdat de boerenprijzen en de baalprijzen niet in evenwicht zijn. Er zijn de afgelopen weken veel partijen opgehaald door verwerkers waar geld achteraan gebracht moest worden. Hierdoor ontbreekt de stemming onder verpakkers om op hogere prijzen door te pakken.

De drie regionale landbouwbeurzen laten deze week een licht stijgende trend zien.  Alle noteringen maken een klein stapje omhoog. Wanneer de noteringen naast elkaar worden gelegd dan wordt er voor de 30-60%-sortering €10 tot €12 betaald en voor de 60% opwaarts-sortering €11,50 tot €14. Tussen Middenmeer en Emmeloord is er onenigheid over de stemming in de markt. In Middenmeer wordt de uienmarkt omschreven als prijshoudend, waarbij de vraag groter of gelijk is aan het aanbod. Emmeloord omschrijft een dag later de uienmarkt echter als rustig, hierbij is het aanbod juist groter of gelijk aan de vraag.

In de baalprijzen wordt het verschil tussen de middelsorteringen en de grove uien steeds groter. De middelsortering staat nog steeds onder druk, terwijl de grovere maten zijn opgelopen. Een overzicht van de baalprijzen vindt u in de DCA notering Baalprijs Uien.