Ondanks goed exportcijfer uien geen topdrukte

De totale export loopt nog steeds voor op recordseizoen 2020. Met een percentage van 58% gaan de meeste Nederlandse uien op dit moment naar Afrika. Ook de export richting Afrika loopt voor op de cijfers van vorig jaar. Ook is Polen op dit moment goed aan de markt. Voor uien met een kwaliteitsprobleem betalen de Polen in verhouding tot de gangbare prijzen, goede prijzen. Veel van deze export beland niet in de exportcijfers.

Ondanks de goede export zit de uienmarkt niet lekker in haar vel. Alle beurzen hebben bij de gele uien de prijs iets laten zakken. Deze noteringen zijn op weinig transacties gebaseerd, er is namelijk de afgelopen week weinig handel gedaan. Verwerkers zitten in een situatie waarbij zij achteroverleunen en kijken of het aanbod zich aandient. Belangrijke oorzaak van deze situatie is de berichtgeving over het grote aanbod. Daarnaast heerst er ondanks de goede exportcijfers geen topdrukte. Een exportweek van 38.000 ton is natuurlijk goed, maar met een exportcapaciteit die op ruim 45.000 ton wordt ingeschat betekent dit dat verwerkers gemiddeld op 85% van hun kunnen aan het draaien zijn.

Wanneer alle noteringen naast elkaar worden gelegd dan wordt er voor de Nederlandse uien €10 tot €12 betaald. Bij rood zijn er weinig transacties. Zo lukt het de beursnotering in Emmeloord al twee weken op rij niet om een notering uit te brengen vanwege een gebrek aan transacties.

Niet alleen de boerenprijzen, ook de baalprijzen staan onder druk. Met name op de Afrikaanse bestemmingen is het dringen geblazen onder exporteurs. Deze concurrentie zorgt ervoor dat de uien voor scherpe baalprijzen worden aangeboden. Voor de gangbare maten wordt €15 tot €16 betaald. Een overzicht van de baalprijzen vindt u in de DCA notering Baalprijs Uien.